Το ιστολόγιο που στοχεύει να γίνει το δεξί χέρι του δασκάλου και να βοηθήσει το μαθητή να γνωρίσει, να κατανοήσει και να αγαπήσει όπως πρέπει το μάθημα...
Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008
Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008
ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ
ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ-ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΛΑΣΜΑΤΑ-ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008
ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΚΛΑΣΜΑΤΩΝ(ΠΑΙΧΝΙΔΙ)
ΚΛΙΚ
ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΚΛΑΣΜΑΤΩΝ
ΚΛΙΚ
Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008
ΑΣΚΗΣΕΙΣ-ΚΛΑΣΜΑΤΑ
Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008
ΚΛΑΣΜΑΤΑ - ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ
3/4=
3(αριθμητής)
4(παρονομαστής)
και οι δύο(όροι κλάσματος)
Όταν ο αριθμητής είναι το 1 λέγονται κλασματικές μονάδες:
1/2, 1/4, 1/6, 1/8...
Όταν παρονομαστής είναι το 10,100,1000,… λέγονται δεκαδικά κλάσματα και όταν είναι αριθμητής το 1 δεκαδικές κλασματικές μονάδες:
1/10, 1/100, 1/1000...
Όταν ο αριθμητής είναι μικρότερος από τον παρονομαστή το κλάσμα λέγεται γνήσιο και είναι μικρότερο της μονάδας ενώ το αντίθετο λέγεται καταχρηστικό και είναι μεγαλύτερο της μονάδας:
1/5="γνήσιο"<1
Όταν είναι ίδιοι αριθμητής και παρονομαστής τότε λέμε ότι το κλάσμα είναι ίσο με την ακέραια μονάδα(1):
4/4=1
6/6= 1...
Δυο κλάσματα που έχουν ίσους παρονομαστές λέγονται ομώνυμα ενώ όταν δεν έχουν τον ίδιο λέγονται ετερώνυμα:
2/3, 4/3 = ομώνυμα
5/6, 3/4 = ετερώνυμα
Από δυο ομώνυμα κλάσματα μεγαλύτερο είναι αυτό που έχει μεγαλύτερο αριθμητή ενώ από δύο ετερώνυμα μεγαλύτερο είναι αυτό που έχει μικρότερο παρονομαστή με την προϋπόθεση όμως ότι έχουν ίδιο αριθμητή:
4/7<6/7
Οι αριθμοί που αποτελούνται από ακέραιο και κλάσμα λέγονται μεικτοί:
1 3/4
2 3/4
Μπορούμε να τον μετατρέψουμε σε κλάσμα αν μετατρέψουμε τον ακέραιο σε κλάσμα που μας βολεύει ανάλογα με τον παρονομαστή που έχουμε και προσθέσουμε τα δύο κλάσματα ή να πολλαπλασιάσουμε τον παρονομαστή με τον ακέραιο, να προσθέσουμε στο γινόμενο τον αριθμητή και το άθροισμα να το βάλουμε ως νέο αριθμητή αφήνοντας παρονομαστή τον ίδιο:
4/4+3/4 =7/4 ή 1.4=4+3= 7/4,
8/4+3/4= 11/4 ή 2.4=8+3= 11/4
Μπορούμε επίσης να μετατρέψουμε αντίθετα καταχρηστικό κλάσμα σε μικτό αν διαιρέσουμε τον αριθμητή με τον παρονομαστή, το πηλίκο το βάλουμε ως ακέραιο το υπόλοιπο ως αριθμητή και το διαιρέτη ως παρονομαστή π.χ.:
7/4= 7:4= 1 3/4
Για να κάνουμε ισοδύναμο κλάσμα με ένα άλλο πρέπει να πολλαπλασιάσουμε ή να διαιρέσουμε και τον αριθμητή και τον παρονομαστή με τον ίδιο αριθμό:
7/4=14/8(και οι 2 όροι πολλαπλασιάζονται με το 2)
Όταν θέλουμε να βρούμε το μέρος ενός αριθμού διαιρούμε αυτόν τον αριθμό με τον παρονομαστή και στη συνέχεια τον πολλαπλασιάζουμε με τον αριθμητή. Π.χ. πόσο είναι τα 3/9 του 270;
270:9=30
30Χ3=90
Κάθε κλάσμα μπορεί να γραφεί και ως δεκαδικός αριθμός αν προσπαθήσουμε να μετατρέψουμε τον παρονομαστή σε 100:
4/100=0,04
4/25=16/100(δες πιο πάνω για ισοδύναμα)=0,16
Μπορεί επίσης να μετατραπεί ως δεκαδικός αν διαιρεθεί ο αριθμητής με τον παρονομαστή:
16/25 =16:25=0,64
Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008
Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008
Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ...ΜΕΝΟΥ
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
Σέλινο (ρίζες και φύλλα) ψιλοκομμένο
1 μήλο κομμένο σε ροδέλες και βρασμένο
120 γρ. ψίχα ψωμιού
3 κουταλιές βούτυρο
25 γρ. κουάκερ
3 κουταλάκια δεντρολίβανο
2 κουταλάκια ντραμπουί
1 αυγό
Λίγο λάδι
Αλάτι
Πιπέρι
Πλένουμε και καθαρίζουμε την γαλοπούλα και την αλατοπιπερώνουμε μέσα και έξω.
Σε μία κατσαρολίτσα βάζουμε το μπέικον με λίγο λάδι να σοταρισθεί , ρίχνουμε το κρεμμύδι και το σέλινο και μετά από 2-3 λεπτά προσθέτουμε το μήλο και 1 κουταλιά βούτυρο.
Μόλις λιώσει το βούτυρο προσθέτουμε τα εντόσθια, το ψωμί, το κουάκερ, το αυγό, το δενδρολίβανο, το αλάτι και το πιπέρι, ανακατεύουμε προσεκτικά και αφού πάρουν μια δυο βράσεις σβήνουμε με ντραμπουί.
Γεμίζουμε την γαλοπούλα, την ράβουμε και την ψήνουμε σε μέτρο φούρνο μέχρι να γίνει.
Υλικά
2,5 κιλά χοιρινό μπούτι χωρίς κόκκαλο
3 κιλά μικρές πατάτες στρογγυλές
3 πορτοκάλια
1/2 κιλό δαμάσκηνα
1/4 του ποτηριού κονιάκ
1 σκόρδο
3 κουταλιές καυτερή μουστάρδα
3 μανταρίνια
Αλάτι
Πιπέρι
Προετοιμασία
Ετοιμασία
Πλένουμε τα δαμάσκηνα, τα βάζομε σε ένα μπολ με νερό και τα αφήνουμε για μερικές ώρες στο ψυγείο.
Καθαρίζουμε και πλένουμε τις πατάτες, τις βάζουμε στο ταψί, προσθέτουμε τα δαμάσκηνα (χωρίς κουκούτσια), περιχύνουμε το φαγητό μας με τον χυμό των πορτοκαλιών και των μανταρινιών, ρίχνουμε το κονιάκ και την υπόλοιπη μουστάρδα, σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο και ψήνουμε το φαγητό μας σε χαμηλό φούρνο για 6 ώρες περίπου,
Οταν το κρέας είναι έτοιμο, βγάζουμε το αλουμινόχαρτο και αφήνουμε να ψηθεί λίγο ακόμη μέχρι να ροδίσουν οι πατάτες
3 κούπες ψιλοκομμένο λάχανο
3 ξυνόμηλα τριμμένα στην χοντρή πλευρά του τρίφτη
1 στραγγιστό γιαούρτι
1 κούπα μαγιονέζα
1 κούπα καρύδια χοντροκομμένα
Ξύδι
Αλάτι
Ετοιμασία
Ανακατεύουμε το λάχανο, τα ξυνόμηλα και τα καρύδια και τα βάζουμε σε μία σαλατιέρα.
Σε ένα μπολ χτυπάμε καλά το γιαούρτι, την μαγιονέζα και το ξύδι και περιχύνουμε την σαλάτα μας.
Υλικά
Για την βάση:
100 γρ. μπισκότα σοκολάτας ψιλοκομμένα
70 γρ. βούτυρο λιωμένο
1/2 κουταλιά ζάχαρη
Το ξύσμα 1/2 πορτοκαλιού
Για την κρέμα: 1/2 κούπα κρέμα γάλατος
150 γρ. άσπρη σοκολάτα
500 γρ. κόττατζ τσηζ
1 κούπα ζάχαρη
2 κουταλάκια ξύσμα πορτοκαλιού
1/4 χυμό πορτοκαλιού
2 αυγά
1 βανίλια
Για επικάλυψη:
50 γρ. βούτυρο
1 1/2 κούπα άχνη
4 κουταλάκια χυμό πορτοκάλι
Λίγο ξύσμα πορτοκαλιού
Ετοιμασία
Σε μία λεκάνη ανακατεύουμε τα μπισκότα, την ζάχαρη, το βούτυρο και το ξύσμα του πορτοκαλιού.
Βουτυρώνουμε μία φόρμα για τάρτες με αφαιρούμενη βάση, στρώνουμε τον πάτο με λαδόκολλα (για φούρνο), βουτυρώνουμε, ρίχνουμε το μίγμα, το πιέζουμε να στρώσει στον πάτο και τα πλαϊνά και την βάζουμε στο ψυγείο.
Λιώνουμε την σοκολάτα σε μπεν μαρί και την ανακατεύουμε καλά με την κρέμα γάλακτος.
Χτυπάμε στο μίξερ το τυρί με την ζάχαρη, προσθέτουμε σιγά-σιγά την σοκολάτα (συνεχίζοντας το χτύπημα), τα αυγά ένα ένα, την βανίλια, τον χυμό και το ξύσμα του πορτοκαλιού.
Ρίχνουμε την κρέμα στην φόρμα και ψήνουμε σε μέτριο φούρνο για 45 λεπτά περίπου. Επικάλυψη:
Χτυπάμε στο μίξερ το βούτυρο μέχρι να γίνει αφράτο, προσθέτουμε την ζάχαρη σιγά-σιγά, το ξύσμα και τον χυμό του πορτοκαλιού.
Οταν κρυώσει το γλυκό μας το καλύπτουμε με την κρέμα πορτοκαλιού και το βάζουμε στο ψυγείο.
Αν θέλουμε γαρνίρουμε με τριμμένη κουβερτούρα.
Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΕΔΕΣΜΑΤΑ ΑΠ' ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Το Βέλγιο φτιάχνει Κουνιόλ, ένα γλύκισμα σαν είδος τσουρεκιού που συμβολίζει το νεογέννητο Βρέφος.
Στη Δανία φτιάχνουν ένα γλύκισμα από σταφιδόψωμο σε σχήμα μικρού γουρουνιού.
Έχουν ένα καλαθάκι με σαμπάνια και αμύγδαλα για τα Χριστούγεννα και δώδεκα σταφίδες σε ένα πιατάκι για την Πρωτοχρονιά
Οι Πορτογάλοι προσφέρουν ένα γλυκό, των Βασιλέων. Είναι σαν μπριός με φρουί γλασέ και αμύγδαλα
Οι Ολλανδοί παρασκευάζουν ένα γλύκισμα που έχει το σχήμα στέμματος . Είναι ένα γλύκισμα από βούτυρο με γέμιση κρέμας
ΕΘΙΜΑ ΑΠ' ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Αγγλία: Σε μερικές βρετανικές περιοχές το έθιμο του γλεντιού σε κήπους με μηλιές την παραμονή των Χριστουγέννων είναι μια παραλλαγή μιας ειδωλολατρικής τελετής. Αφού σκοτεινιάσει, οι αγρότες πηγαίνουν στα περιβόλια, σχηματίζουν παρέες γύρω από τα παλαιότερα δέντρα και πίνοντας μπύρα τραγουδούν τα κάλαντα. Πυροβολούν στα κλαριά για να διώξουν τα κακά πνεύματα και πριν από χρόνια άφηναν τριγύρω γλυκίσματα για να καλοπιάσουν τα πνεύματα και να εξασφαλίσουν καλή σοδειά.
Γιουγκοσλαβία: Οι Γιουγκοσλάβες νοικοκυρές έχουν ένα ευγενικό αλλά βρώμικο έθιμο: Ραντίζουν τα τραπεζομάντιλά τους με κρασί για να μη ντραπούν οι φιλοξενούμενοί τους αν λερώσουν κάποιο.
Ρωσία: Είχαν τη συνήθεια, τη νύχτα των Χριστουγέννων, να ντύνουν στ' άσπρα μια κοπέλα του σπιτιού και να τη βάζουν να παριστάνει την Παναγία.
Σικελία: Οι χωρικοί βγάζουν τα μεσάνυχτα των Χριστουγέννων νερό από τα πηγάδια και ραντίζουν τα ζώα τους, γιατί πιστεύουν ότι το νερό αυτό είναι αγιασμένο, επειδή την ίδια ώρα γεννιέται και ο Σωτήρας του κόσμου.
Σαρδηνία: Στη Σαρδηνία πιστεύουν ότι όποιος γεννηθεί τη νύχτα των Χριστουγέννων και μάλιστα τα μεσάνυχτα, φέρνει την ευλογία του Θεού όχι μόνο στους δικούς του αλλά και στους γείτονες των εφτά σπιτιών που βρίσκονται πιο κοντά στο δικό του.
Ισπανία: Στη Βαρκελώνη τον Μεσαίωνα είχαν ένα ωραίο χριστουγεννιάτικο έθιμο: την τελετή του παγονιού Τη μέρα των Χριστουγέννων ο βασιλιάς έπαιρνε μέσα σε μια χρυσή πιατέλα ένα ψητό παγόνι, που θεωρείται ένα από τα πιο σπάνια φαγητά, και το μετέφερε στην τραπεζαρία. Τον ακολουθούσε σ' αυτήν την πομπή ένα πλήθος από ευγενείς, υπηρέτες και σωματοφύλακες. Στην τραπεζαρία μέσα βρισκόταν η βασίλισσα. Ο βασιλιάς της πρόσφερε το παγόνι για να το μοιράσει σε όλους τους παρευρισκόμενους. Όσοι δέχονταν την εξαιρετική αυτή τιμή, ήταν υποχρεωμένοι να ορκιστούν μπροστά στην ομήγυρη ότι θα προσπαθήσουν ν' ανδραγαθήσουν στον πόλεμο ή στις ταυρομαχίες.
Ιταλία: Στη Βενετία, πάλι τον Μεσαίωνα, ο Δόγης κι ο λαός πήγαιναν την νύχτα των Χριστουγέννων στο γειτονικό νησάκι του Αγίου Γεωργίου να προσκυνήσουν το λείψανο του Αγίου Στεφάνου. Στην παραλία του νησιού περίμεναν βενετσιάνικες αρχόντισσες ντυμένες στα μαύρα και στολισμένες με κοσμήματα, για να υποδεχτούν τον Δόγη και να τον συνοδέψουν μέχρι το ναό. Μετά το τέλος της λειτουργίας όλη η λαμπρή συνοδεία έμπαινε στις γόνδολες και διασχίζοντας τα νερά ξαναγύριζαν στην πλατεία του Αγίου Μάρκου, όπου άρχιζε μεγάλο γλέντι, που συνεχιζόταν μέχρι το πρωί.
(στην Προποντίδα)
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς η νοικοκυρά έκανε μια πίτα, τον «Αϊ-Βασίλη». Μέσα στην πίτα έβαζε ένα φλουρί κι απάνω πατούσε το δικέφαλο αετό, τέσσερις φορές σταυρωτά, με τις κεφαλές προς τη μέση. Το βράδυ στις 8 έστηναν τον ψημένο Αϊ-Βασίλη στην άκρη του τραπεζιού όρθιο κι ακουμπούσε στον τοίχο. Έπαιρνε τότε ο νοικοκύρης το κλωνάρι της ελιάς που είχε κόψει το πρωί και το κάρφωνε στον Αϊ-Βασίλη λέγοντας τις παρακάτω ευχές : «Με το καλό να μπει Αϊ-Βασίλης», «Να 'μαι γερός να ξανακάμομε την πίτα». Κατόπιν, αν είχαν χρυσή αλυσίδα την έβγαζαν και την κρεμούσαν στον Αϊ-Βασίλη. Ένα - ένα μέλος της οικογένειας τότε πλησίαζε και κρεμούσε ό,τι χρυσό αντικείμενο είχε κι έλεγαν «Και του χρόνου να 'μαστε καλά!». Το πρωί, ύστερα από την εκκλησιά, έκοβαν την πίτα. Κάθιζαν όλοι γύρω από το τραπέζι κι ο νοικοκύρης έκοβε την πίτα σε κομμάτια. Το πρώτο ήτανε του νοικοκυριού, το δεύτερο του Αϊ-Βασίλη, το τρίτο της νοικοκυράς, το τέταρτο της δουλειάς, τα υπόλοιπα των μελών της οικογένειας και ένα για τους ξένους. Αμέσως ψάχνει καθένας να δει αν του έτυχε το φλουρί. Κοιτάζουν και το κομμάτι της δουλειάς. Αν τύχει εκεί το φλουρί η δουλειά θα πάει καλά όλο το χρόνο.
Τη Βασιλόπιτα την έκαναν φυλλωτή. Έβαζαν γόμο (γέμιση) πλιγούρι και ανάμεσα στα φύλλα τον «παρά», το νόμισμα, και άλλα σημάδια. Η νοικοκυρά με τον παρά τη σταύρωνε τρεις φορές κι ύστερα τον έχωνε στο ζυμάρι, θα να βάλει πελεκούδι από την πόρτα ή κλαρί, για το σπίτι, κουκί στάρι για τα χωράφια, σταφίδα για το αμπέλι, κομματάκια τυρί για τα πρόβατα, άχερο για τα γελάδια... Στους λυπημένους που έστελναν πίτα, εκείνοι δεν την έκοβαν με το μαχαίρι αλλά ο καθένας έκοβε με το χέρι ένα κομμάτι. Την παραμονή το βράδυ έβαζαν στο τραπέζι εννιά ειδών φαγητά και πολλών ειδών οπωρικά, στη μέση τη βασιλόπιτα, τρία ψωμιά κι ένα κεράκι αναμμένο στο ένα ψωμί... Αφού έτρωγαν έκοβαν την πίτα. Σ' όποιον έπεφτε ο παράς, έλεγαν πως εκείνος «βασίλεψε». Τον «βασιλεμένο» παρά τον έριχναν μέσα σε ποτήρι με κρασί, έπιναν από λίγο και εύχονταν : «Και του χρόνου καλύτερα!». Τον παρά τον άφηναν στα εικονίσματα και τον επόμενο χρόνο τον έβαζαν στην άλλη πίτα
Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008
ΦΡΙΚΑΝΤΕΛΑ, Η ΜΑΓΙΣΣΑ ΠΟΥ ΜΙΣΟΥΣΕ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ
ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΠΑΙΔΙΚΑ...
Ψάξε και βρες κάλαντα και από άλλες περιοχές της Ελλάδας(4η και 5η ομάδα)
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ: ΜΕΣΟΣ ΟΡΟΣ
- βρίσκουμε το άθροισμά τους,
- διαιρούμε το άθροισμα που υπολογίσαμε με το πλήθος τους
Να θυμάσαι:
ΠΟΤΕ ΑΝΑΒΕΙ ΤΟ ΛΑΜΠΑΚΙ
Για να λειτουργήσει ένας λαμπτήρας πρέπει να περάσει ηλεκτρικό ρεύμα μέσα από το μεταλλικό νήμα πυράκτωσης. Τότε το νήμα θερμαίνεται και φωτοβολεί (ανάβει). Το γυάλινο περίβλημα δεν επιτρέπει στον αέρα να έρθει σε επαφή με το πυρακτωμένο νήμα, γιατί αν συμβεί αυτό, το νήμα καίγεται και κόβεται. Ένας λαμπτήρας λέμε ότι "καίγεται" όταν το νήμα πυράκτωσης κοπεί. Αυτό μπορεί να γίνει από υπερθέρμανση αλλά και από κάποιο απότομο χτύπημα.
Ένα λαμπάκι μπορεί να ανάψει και αν ακόμα συνδεθεί με μια μπαταρία. Απαραίτητη προϋπόθεση να συνδεθεί σωστά με τους δύο πόλους της(+,-)
1. Δες το παρακάτω βίντεο, πάρε ότι υλικά χρειάζεσαι και προσπάθησε και εσύ να ανάψεις ένα λαμπάκι. (3η ομάδα)
2. Βάλε σε κύκλο τους αριθμούς που δείχνουν ότι ανάβει το λαμπάκι
ΛΑΜΠΤΗΡΑΣ ΦΘΟΡΙΣΜΟΥ
Αυτοί αποτελούνται από ένα γυάλινο σωλήνα, ο οποίος περιέχει ατμούς υδραργύρου. Όταν ο σωλήνας διαρρέεται από ηλεκτρικό ρεύμα, οι ατμοί εκπέμπουν υπεριώδεις ακτίνες, οι οποίες χτυπούν σε μια επίστρωση που υπάρχει στο εσωτερικό του σωλήνα και μας δίνουν φως χάρη στο φαινόμενο του φθορισμού.
Οι λαμπτήρες φθορισμού καταναλώνουν λιγότερη ενέργεια από τις συνηθισμένες λάμπες
Ψάξε και βρες περισσότερες πληροφορίες γι αυτούς τους λαμπτήρες(2η ομάδα-email)
Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008
Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΚΛΙΜΑΤΟΣ-ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΙΡΟΥ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΟΣ
2. Μπες εδώ και δες το δελτίο καιρού για τις επόμενες μέρες στον τόπο σου. Θα έχει κρύο, βροχή ή ήλιο τη μέρα που θα πεις τα κάλαντα; Ντύσου ανάλογα
Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008
ΠΕΡΣΕΣ ΚΑΙ ΑΒΑΡΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΥΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ
Οι Βυζαντινοί όμως κατόρθωσαν να αποκρούσουν τις επιθέσεις των Αβάρων σε στεριά και θάλασσα, με πρωταγωνιστές τον πατριάρχη Σέργιο και το μάγιστρο(πρωθυπουργό) Βώνο, στους οποίους είχε ανατεθεί η φύλαξη της Πόλης. Έτσι οι Πέρσες έλυσαν την πολιορκία τους και επέστρεψαν στην πατρίδα τους
Ο Δρόμων έφερε δύο σειρές κουπιών ανά πλευρά, με δυο κωπηλάτες ανά κουπί (ήταν δηλαδή σύμφωνα με την αρχαία ναυτική ορολογία δίκροτη τετριήρης) με πλήρωμα περίπου 200 ερέτες (κωπηλάτες). Έφερε επίσης ιστίο (πανί) στον κύριο ιστό του (κατάρτι). Στο κατάστρωμά του επέβαιναν πολεμιστές που επεδίωκαν όμως την από κοντά μάχη με τον εχθρό.
ΕΡΩΤΗΣΗ(στειλε με email)
Την Πόλη στη διάρκεια της πολιορκίας της από τους Αβάρους και τους Πέρσες, προφύλαξαν τα ισχυρά της τείχη. Προσπάθησε να σκεφτείς :
1. Περιπτώσεις στις οποίες έγινε κάτι ανάλογο στην αρχαία ελληνική ιστορία
2. Συνθήκες προφύλαξης φυτών και ζώων από δύσκολες καιρικές συνθήκες
ΠΩΣ ΔΙΟΙΚΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ
Σε μια δημοκρατικά οργανωμένη κοινωνία οι πολίτες θέλουν να συμμετέχουν οι ίδιοι στη γενική διαχείριση των κοινών υποθέσεων της περιοχής που ζουν, επειδή αυτοί γνωρίζουν καλύτερα τις ανάγκες του τόπου τους. Η συμμετοχή υλοποιείται με τη δυνατότητα που δίδεται στους πολίτες να εκλέγουν εκείνους που θα τους διοικούν, αλλά και να μπορούν οι ίδιοι να εκλέγονται. Η διαδικασία αυτή εφόσον αναφερόμαστε σε ανθρώπους που θα ασχοληθούν με τα ζητήματα του δήμου λέγεται "Δημοτικές εκλογές".
Δήμαρχος - Δημοτικό συμβούλιο
Εκλογικό κέντρο
Είναι ο χώρος, συνήθως σχολείο, στον οποίο την ημέρα των εκλογών (συνήθως Κυριακή) έρχονται οι ψηφοφόροι για να ψηφίσουν.
Εφορευτική επιτροπή
Ο ψηφοφόρος παρουσιάζεται στην εφορευτική επιτροπή του εκλογικού κέντρου που ψηφίζει. Ο δικαστικός αντιπρόσωπος, αφού ελέγξει το όνομα του σε έναν κατάλογο ψηφοφόρων που έχει, του δίνει ένα φάκελο και από ένα ψηφοδέλτιο κάθε συνδυασμού. Στην εφορευτική επιτροπή μετέχουν άτομα που προέρχονται από τους ψηφοφόρους και έχουν την υποχρέωση να καταμετρήσουν στο τέλος της ψηφοφορίας τις ψήφους, να τις παραδώσουν στην αρμόδια υπηρεσία, να ανακοινώσουν το αποτέλεσμα της καταμέτρησης και να βεβαιώσουν ότι η ψηφοφορία έγινε ομαλά.
Κάλπη
Οι ψηφοφόροι μπαίνουν ένας - ένας πίσω από ένα παραβάν, σημειώνουν στο ψηφοδέλτιο ένα σταυρό ( + ) αριστερά από το επώνυμο του υποψήφιου που επιλέγουν, βάζουν το ψηφοδέλτιο μέσα στο φάκελο και τον ρίχνουν μέσα στην κάλπη, που βρίσκεται μπροστά από την εφορευτική επιτροπή. Καταμέτρηση
Μετά την ψηφοφορία η εφορευτική επιτροπή ανοίγει την κάλπη και καταμετρά τα ψηφοδέλτια των συνδυασμών και τους σταυρούς κάθε υποψήφιου. Τα ψηφοδέλτια πρέπει να είναι σε αριθμό όσα και τα ονόματα των ψηφοφόρων που ήλθαν και ψήφισαν.
Υποψήφιοι
Οποιοσδήποτε δημότης άνω των 18 ετών μπορεί να θέσει υποψηφιότητα για δημοτικός σύμβουλος. Όσοι θέτουν υποψηφιότητα για δημοτικοί σύμβουλοι λέγονται υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι. Αυτοί ανήκουν σε ομάδες, τους «συνδυασμούς». Κάθε συνδυασμός προτείνει έναν δήμαρχο και το πρόγραμμά του για τις δράσεις και τα έργα που πρόκειται να υλοποιήσει στο δήμο, αν εκλεγεί. Όταν κάποιος υποψήφιος εκλεγεί δημοτικός σύμβουλος μπορεί να του ανατεθεί από το δημοτικό συμβούλιο μια υπεύθυνη θέση μέσα στον δήμο. Μπορεί για παράδειγμα να γίνει υπεύθυνος της υπηρεσίας καθαριότητας, υπεύθυνος παιδείας, υπεύθυνος υπηρεσίας πρασίνου, υπεύθυνος υπηρεσίας φωτισμού κλπ.
Κάθε συνδυασμός έχει το δικό του ψηφοδέλτιο. Αυτό είναι ένα χαρτί όπου αναγράφονται, το ένα κάτω από το άλλο και με αλφαβητική σειρά, τα ονοματεπώνυμα όλων των υποψηφίων του συνδυασμού.
Ψηφοφόροι
Όλοι, άντρες και γυναίκες με ηλικία άνω των 18 ετών που είναι δημότες ενός δήμου, ψηφίζουν κάθε τέσσερα χρόνια για την ανάδειξη δημάρχου και δημοτικών συμβούλων.
Υποχρεωτική ψηφοφορία
Η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος είναι υποχρεωτική για όλους. Οι υποψήφιοι δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι ψηφίζουν και αυτοί όπως όλοι οι δημότες.
Έσοδα του δήμου
Τα χρήματα με τα οποία ενισχύεται ο δήμος για να καλύψει τις ανάγκες των υπηρεσιών του, λέγονται έσοδα. Αυτά προέρχονται από:
Κρατική επιχορήγηση: Κάθε δήμος για να ανταπεξέλθει στα έξοδά του επιχορηγείται (παίρνει) από το κράτος με ένα χρηματικό ποσό που λέγεται «κρατική επιχορήγηση». Το κράτος βέβαια συγκεντρώνει χρήματα από όλους μέσω της φορολογίας και από αυτά μερικά τα δίνει στους δήμους, όπως κάποια άλλα τα δίνει στα νοσοκομεία, τα υπουργεία και τους διάφορους οργανισμούς που λειτουργούν για την καλυτέρευση της καθημερινή μας ζωής.
Δημοτικά τέλη: Εκτός από την κρατική επιχορήγηση, προκειμένου ο δήμος να αυξήσει τα έσοδά του, ζητά από τους δημότες ορισμένα ποσά, τα δημοτικά τέλη. Αυτά συνήθως πληρώνονται με τους λογαριασμούς του νερού.
Άλλες πηγές: Ο δήμος μπορεί να έχει έσοδα και από άλλες πηγές, όπως δωρεές, εκμετάλλευση γης (έδαφος, υπέδαφος), επιχειρηματικές δραστηριότητες (παραλίες, θέσεις στάθμευσης αυτοκινήτων, δημοτικό αναψυκτήριο, δημοτικό θέατρο, δημοτικό κινηματογράφο, δημοτικό κοιμητήριο κ.λ.π.).
Υπηρεσίες του δήμου
Κάθε δημότης είναι γραμμένος στο δημοτολόγιο και λέμε ότι είναι γραμμένος σε μια «οικογενειακή μερίδα». Τα μέλη μιας οικογένειας ανήκουν στην ίδια οικογενειακή μερίδα.
Μητρώο αρρένων
Όλα τα αγόρια γράφονται στο μητρώο αρρένων. Σύμφωνα με τη νομοθεσία που υπάρχει, οι υπηρεσίες του στρατού (στρατολογικά γραφεία) χρησιμοποιούν τα στοιχεία αυτά για να γνωρίζουν ποιοι πρέπει να υπηρετήσουν στο στρατό.
Ληξιαρχείο
Εδώ δηλώνονται οι γεννήσεις, οι βαπτίσεις, οι γάμοι και οι θάνατοι των δημοτών. Για κάθε δήλωση γίνεται αντίστοιχη ληξιαρχική πράξη. Το ληξιαρχείο, το δημοτολόγιο και το μητρώο αρρένων υπάρχουν σε όλους τους δήμους.
Δες εδώ τα τελευταία αποτελέσματα Δημοτικών και Νομαρχιακών εκλογών στην Ελλάδα
Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008
ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΤΩΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ
ΑΣΚΗΣΕΙΣ
1. Διάλεξε τη σωστή απάντηση:
Α. Οι Βυζαντινοί προσπαθούσαν:
α. Να μην επικοινωνούν με τους γειτονικούς λαούς
β. Να εξοντώσουν τους γειτονικούς λαούς
γ. Να κάνουν επιθετικούς πολέμους με τους γειτονικούς λαούς
δ. Να διατηρούν καλές σχέσεις με τους γειτονικούς λαούς
Β. Το Βυζάντιο αντιμετώπιζε την επιθετικότητα των γειτονικών λαών:
α. Με πόλεμο
β. Με τη διπλωματία
γ. Με οικονομικά μέσα
δ. Με όλους τους παραπάνω τρόπους
2. Στην πολιορκία της Θεσσαλονίκης οι λίγοι υπερασπιστές της νίκησαν τους πολλαπλάσιους Αβαροσλάβους.
Προσπαθήστε να βρείτε και άλλες περιπτώσεις, στις οποίες ο ισχυρός δεν είναι πάντοτε ο νικητής: (στείλε email)
1. Από την αρχαία ελληνική ιστορία
2. Από την σύγχρονη ελληνική ιστορία
3. Από τις διηγήσεις της Παλαιάς διαθήκης αλλά και από βίους αγίων
4. Από τη ζωή των ζώων
Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΕΘΙΜΑ ΧΑΡΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΗΣ
Πρόδρομός του, το χριστόξυλο ή δωδεκαμερίτης ή σκαρκάνζαλος, ένα χοντρό ξύλο από αχλαδιά ή αγριοκερασιά. Τα αγκαθωτά δέντρα, κατά τη λαϊκή αντίληψη, απομακρύνουν τα δαιμονικά όντα, όπως τους καλικάντζαρους. Οι πρόγονοί μας τοποθετούσαν το χριστόξυλο στο τζάκι του σπιτιού την παραμονή των Χριστουγέννων. Η στάχτη των ξύλων προφύλασσε το σπίτι και τα χωράφια από κάθε κακό. Το χριστόξυλο αντικαταστάθηκε από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, το οποίο από τη Γερμανία εξαπλώθηκε και ρίζωσε και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, για να ταξιδέψει στη συνέχεια στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Ωστόσο, ο καθηγητής την Χριστιανικής Αρχαιολογίας Κώστας Καλογύρης υποστήριξε ότι το έθιμο του δέντρου δεν έχει γερμανική προέλευση αλλά ανατολίτικη. Την άποψη του στηρίζει σε ένα συριακό κείμενο που υπάρχει σε χειρόγραφο στο Βρετανικό Μουσείο. Το κείμενο αναφέρεται σε έναν ναό που έχτισε το 1512 ο Αναστάσιος ο Ά στα βόρεια της Συρίας και στον οποίο υπήρχαν δύο μεγάλα ορειχάλκινα δέντρα. Σύμφωνα με μια παράδοση, το στόλισμα του δέντρου καθιερώθηκε από τον Μαρτίνο Λούθηρο, ο οποίος, περπατώντας τη νύχτα στα δάση και βλέποντας τα χειμωνιάτικα αστέρια να λάμπουν μέσα στα κλαδιά, συνέλαβε την ιδέα της τοποθέτησης ενός φωτεινού δέντρου στο σπίτι του, που θα απεικόνιζε τον έναστρο ουρανό απ’ όπου ο Χριστός ήρθε στον κόσμο.
Χριστόψωμα. Εκτός από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, οι νοικοκυρές φροντίζουν και για την παρασκευή των χριστόψωμων. Το έθιμο διατηρείται σε ελάχιστα μέρη της Ελλάδας, κυρίως σε ορεινές περιοχές, αφού τα τσουρέκια βασιλεύουν σε πωλήσεις. Τα χριστόψωμα, σύμφωνα με τον καθηγητή Δημήτριο Λουκάτο, αποτελούν το βασικό ψωμί των Χριστουγέννων και το ευλογημένο, αφού αυτό θα στηρίξει τη ζωή του νοικοκύρη και της οικογένειάς του.
Γαλοπούλα. Κύριο πιάτο την ήμερα των Χριστουγέννων είναι η γαλοπούλα, που έφτασε στην Ευρώπη από το Μεξικό το 1824 μ.Χ. Ωστόσο, σε αρκετές περιοχές της χώρας μας διατηρείται το έθιμο της κοτόσουπας, και ιδιαίτερα στη Θεσσαλία. Παλαιότερα η κοτόσουπα αποτελούσε το κυρίως πιάτο που έτρωγαν οι Έλληνες όταν επέστρεφαν από την εκκλησία. Σήμερα η βρώση της γαλοπούλας έγινε σύμβολο καλοπέρασης.
Βασιλόπιτα. Το κόψιμο της βασιλόπιτας είναι από τα ελάχιστα αρχέγονα έθιμα που επιβιώνουν. Σύμφωνα με τον καθηγητή Δημήτρη Λουκάτο αποτελεί εξέλιξη του γνωστού και λαϊκού εθίμου της πρωτοχρονιάτικης πίτας. Στην αρχαιότητα υπήρχε το έθιμο του εορταστικού άρτου, τον οποίο σε μεγάλες αγροτικές γιορτές οι αρχαίοι Έλληνες πρόσφεραν στους θεούς. Τέτοιες γιορτές ήταν τα Θαλύσια και τα Θεσμοφόρια. Χαρακτηριστικό στοιχείο της βασιλόπιτας είναι ότι ο άνθρωπος δοκιμάζει την τύχη του με το κέρμα της, προσπαθώντας να μαντέψει πώς θα του έρθουν τα πράγματα στη νέα χρονιά. Σε όποιον πέσει το φλουρί, αυτός θα είναι ο τυχερός και ευνοούμενος του νέου έτους!
Ξέφωτα. Η γιορτή των Θεοφανίων είναι μία από τις λαμπρότερες του έτους, καθώς γιορτάζεται στην αρχή της νέας χρονιάς. Τη μέρα αυτή ολοκληρώνεται το δωδεκαήμερο. Την πρώτη μαρτυρία γι’ αυτήν την γιορτή μας την δίνει ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς στις αρχές των μεταχριστιανικών χρόνων. Στην αρχαία Ελλάδα γιορτάζονται τα “Θεοφάνια” στην αρχή της άνοιξης στους Δελφούς.
Ο λαός ονομάζει τα Θεοφάνια και “φώτα ολόφωτα”, “ξέφωτα”, και “φωτόγεννα”, επειδή τότε φωτίζεται ο κόσμος και αγιάζονται τα νερά. Στις εκκλησίες ψάλλεται το “Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου…”. Κατόπιν οι πιστοί παρακολουθούν τη ρίψη του σταυρού στη θάλασσα, στον ποταμό ή σε δεξαμενή, όταν δεν βρίσκονται κοντά σε παραθαλάσσιο ή παραποτάμιο μέρος. Έπειτα οι κολυμβητές πέφτουν στα νερά για να πιάσουν τον σταυρό, τον οποίο παλαιότερα περιέφεραν στα σπίτια.
Αυτές τις ημέρες στη Δράμα οι πιστοί μεταμφιέζονται και φορούν μάσκες με τρομακτική όψη. Φέρουν κουδούνια και περιφέρονται στο χωριό κάνοντας εκκωφαντικούς θορύβους. Είναι τα περίφημα ροκατζάρια, ένα έθιμο που συμβολίζει τον καθαρμό και την εκδίωξη των δαιμονικών όντων και των κακοποιών στοιχείων του δωδεκαήμερου.
Η χριστουγεννιάτικη κάρτα θεωρείται ότι είναι αγγλική επινόηση. Την πατρότητά της διεκδικεί αρχικά ο Γουίλιαμ Έντλεϊ, ο οποίος φέρεται ως ο σχεδιαστής της πρώτης κάρτας το 1842, που είναι σήμερα έκθεμα του Βρετανικού Μουσείο. Μερικά χρόνια αργότερα η μόδα της κάρτας έφτασε στην Αμερική, στην Αυστραλία, στη Νέα Ζηλανδία. Η Δανία θεωρείται ότι είναι η πιο φημισμένη χώρα στις πωλήσεις των καρτών. Διακινεί κάθε χρόνο 50.000.000 κάρτες. Στην Ελλάδα οι κάρτες παρουσιάστηκαν στις αρχές του 20ού αιώνα από Έλληνες μετανάστες στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και στην Αυστραλία