Ο Μωάμεθ κατόρθωσε να μεταφέρει 70 καράβια από τον Βόσπορο στον Κεράτιο, σέρνοντάς τα στην ξηρά για εννιά χιλιόμετρα.
Εκμεταλλευόμενος τη δύσκολη θέση των Βυζαντινών ζήτησε για δεύτερη φορά την Πόλη από τον αυτοκράτορα αλλά και πάλι η απάντηση του Κωνσταντίνου ήταν αρνητική.
Στις 29 Μαΐου 1453 άρχισε η μεγάλη επίθεση. Το μεγάλο κανόνι προκάλεσε ρήγμα στον πύργο του Αγίου Ρωμανού και χιλιάδες Τούρκοι όρμησαν στην τάφρο και στα τείχη.
Οι Βυζαντινοί γέμισαν την τάφρο με νερό και έπνιξαν πολλούς από τους εισβολείς.
Ταυτόχρονα γκρέμιζαν και όσους προσπαθούσαν να ανεβούν με ανεμόσκαλες στα τείχη. Η μέρα πήγαινε να τελειώσει και η νίκη έκλεινε και πάλι προς το μέρος των Βυζαντινών.
Τότε όμως ο Ιουστινιάνης πληγώθηκε και η είδηση κατατρόμαξε τους Βυζαντινούς.
Μια ομάδα γενιτσάρων πάλι βρήκε αφύλακτη τη μικρή πύλη Κερκόπορτα, μπήκε στην Πόλη και άνοιξε κάποιες μεγάλες πύλες, για να μπουν και άλλοι.
Οι πολιορκημένοι άρχισαν να χτυπιούνται πισώπλατα και να υποχωρούν.
Στην πύλη του Ρωμανού πολέμησε γενναία και σκοτώθηκε ο βυζαντινός αυτοκράτορας, ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, ο Κωνσταντίνος ο ΙΑ ο Παλαιολόγος
Η Πόλη έπεσε στα χέρια των Οθωμανών. Μια φράση ακούγονταν από στόμα σε στόμα. Η Πόλις εάλω!
Παραδοσιακοί και θαυμαστοί θρύλοι, αναπτύχθηκαν γύρω από την άλωση της Πόλης, για να θρέψουν τις ελπίδες και το θάρρος του έθνους επί αιώνες.
Μια παράδοση αναφέρει ότι την ώρα που μπήκαν οι Τούρκοι στην Πόλη και στη συνέχεια στην Αγιά Σοφιά τελούνταν θεία λειτουργία. Ο τοίχος τότε πίσω από την Αγία Τράπεζα άνοιξε και εξαφανίστηκε ο ιερέας που τελούσε την λειτουργία. Όταν η Πόλη επιστρέψει στα χέρια χριστιανών, ο ιερέας θα ξαναβγεί από εκεί και θα συνεχίσει τη θεία λειτουργία που άφησε στη μέση.
Άλλη παράδοση είναι αυτή του μαρμαρωμένου βασιλιά. Συγκεκριμένα όταν ήλθε η ώρα η πόλη να τουρκέψει και μπήκαν μέσα οι Τούρκοι, έτρεξε ο βασιλιάς καβάλα στ’ άλογό του να τους εμποδίσει. Ήταν πλήθος αρίφνητο η Τουρκιά, χιλιάδες τον έβαλαν στη μέση κι εκείνος χτυπούσε κι έκοβε με το σπαθί του.
Τότε σκοτώθη τ’ άλογό του κι έπεσε κι αυτός. Κι εκεί που ένας Αράπης σήκωσε το σπαθί να χτυπήσει το βασιλιά, ήρθε άγγελος Κυρίου και τον άρπαξε και τον πήγε σε μια σπηλιά βαθιά στη γη κάτω, κοντά στη Χρυσόπορτα
Τότε σκοτώθη τ’ άλογό του κι έπεσε κι αυτός. Κι εκεί που ένας Αράπης σήκωσε το σπαθί να χτυπήσει το βασιλιά, ήρθε άγγελος Κυρίου και τον άρπαξε και τον πήγε σε μια σπηλιά βαθιά στη γη κάτω, κοντά στη Χρυσόπορτα
Μα, όταν είναι θέλημα Θεού, θα κατεβεί ο άγγελος στη σπηλιά και θα τον ξεμαρμαρώσει και θα του δώσει στο χέρι το σπαθί που είχε στη μάχη. Και θα σηκωθεί ο βασιλιάς και θα μπει στην Πόλη από τη Χρυσόπορτα και, κυνηγώντας με τα φουσάτα του τους Τούρκους, θα τους διώξει ως την Κόκκινη Μηλιά.
ΕΣΤΕΙΛΑ ΔΥΟ ΠΟΥΛΙΑ
...και ΟΠΕΡΑ
Το γνωστό: “πάλι με χρόνια, με καιρούς πάλι δικά μας θα ναι” δεν έλειψε ούτε στιγμή από τα χείλη και το μυαλό του υπόδουλου Θρακικού Ελληνισμού. Ακόμα και σήμερα εξακολουθεί να συγκινεί τον κόσμο.
Όταν έπεσε η Κωνσταντινούπολη στους Τούρκους, ένα πουλί ανέλαβε να πάει ένα γραπτό μήνυμα στην Τραπεζούντα στην Χριστιανική Αυτοκρατορία του Πόντου για την Άλωση της Πόλης. Μόλις έφτασε εκεί πήγε κατευθείαν στη Μητρόπολη που λειτουργούσε ο Πατριάρχης και άφησε το χαρτί με το μήνυμα πάνω στην Άγια Τράπεζα. Κανείς δεν τολμούσε να πάει να διαβάσει το μήνυμα. Τότε πήγε ένα παλικάρι, γιος μιας χήρας, και διάβασε το άσχημο μαντάτο "Πάρθεν η Πόλη, Πάρθεν η Ρωμανία". Το εκκλησίασμα και ο Πατριάρχης άρχισαν τον θρήνο, αλλά ο νέος τους απάντησε "Κι αν η Πόλη έπεσε, κι αν πάρθεν η Ρωμανία, πάλι με χρόνους και καιρούς, πάλι δικά μας θα' ναι".
ΠΗΡΑΝ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ, ΠΗΡΑΝ ΤΗΝ
Συμπληρώστε την ακροστιχίδα
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
1. Ψάξε και βρες το δημοτικό ποίημα "Της Αγια - Σοφιάς". Τι κοινό μπορούμε να πούμε ότι έχει με το δημοτικό τραγούδι του Πόντου για την Άλωση της Πόλης;
2. Πόσα ακριβώς χρόνια έχουν περάσει από την άλωση της Πόλης μέχρι σήμερα; (Να βρείτε ακριβή αριθμό χρόνων, μηνών και ημερών)
2. Πόσα ακριβώς χρόνια έχουν περάσει από την άλωση της Πόλης μέχρι σήμερα; (Να βρείτε ακριβή αριθμό χρόνων, μηνών και ημερών)
