ΟΙ ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ (ΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΗΦΙΑΚΗ ΤΑΞΗ)

Στα ελληνιστικά χρόνια, την εποχή δηλαδή μετά το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου, οι τέχνες και τα γράμματα γνώρισαν μεγάλη ανάπτυξη. Η διάδοση του ελληνικού πολιτισμού με στοιχεία από την Ανατολή έγινε γρήγορα σε ολόκληρο τον κόσμο.
Σπουδαία πνευματικά κέντρα ήταν οι πρωτεύουσες των ελληνιστικών κρατών: Αλεξάνδρεια, Αντιόχεια και Πέργαμος.

Η ελληνιστική τέχνη θέλησε να εκφράσει τον άνθρωπο και την καθημερινή ζωή. Τα κτίρια που κατασκευάστηκαν την εποχή αυτή ήταν τεράστια και μεγαλοπρεπή. Θεωρήθηκαν μάλιστα κάποια σαν "θαύματα" της αρχαιότητας. Ποια όμως ήταν κάποια από τα σπουδαιότερα;

Ο φάρος της Αλεξάνδρειας


 

Ο κολοσσός της Ρόδου

Το πιο ενδιαφέρον με τον Κολοσσό της Ρόδου είναι πως κανείς δεν ξέρει πώς ακριβώς έμοιαζε, κι έτσι όλες οι εικόνες (από π.Χ. μέχρι και σήμερα) είναι τελείως διαφορετικές. Ο καθένας τον φανταζόταν όπως ήθελε.

Ο Κολοσσός της Ρόδου θεωρείται ως ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου. Ήταν ένα τεράστιο σε διαστάσεις άγαλμα το οποίο απεικόνιζε τον θεό Ήλιο. Ανεγέρθηκε από τον Χάρη τον Λίνδιο μαθητή του Λύσιππου τον 3ο αιώνα π.Χ.
Είχε το ίδιο περίπου μέγεθος με το Άγαλμα της Ελευθερίας που βρίσκεται στη Νέα Υόρκη, αν και στηριζόταν σε χαμηλότερη βάση. Πολλοί πίστευαν ότι βρισκόταν στην είσοδο του λιμανιού και κάτω από τα ανοικτά του πόδια έμπαιναν τα πλοία.

Η είσοδος στο Μαντράκι, το λιμανάκι της Ρόδου, το μέρος που πιστεύουν ότι ήταν ο Κολοσσός. Κάθε πόδι πατούσε πάνω σε μια κολόνα που σήμερα βρίσκονται 2 ελάφια, ένα αρσενικό και ένα θηλυκό

Πράγμα όμως που μάλλον είναι λανθασμένο, αφού ξέρουμε από πηγές ότι ο Κολοσσός όταν γκρεμίστηκε από σεισμό έριξε μαζί του και πολλά σπίτια... Το πιο πιθανό ήταν να βρίσκονταν στην σημερινή παλιά πόλη, δίπλα από το κάστρο του μεγάλου μαγίστρου, που τότε υπήρχε ναός του Θεού Ήλιου. Μάλιστα η όψη του αγάλματος λέγεται ότι φαινόταν από την είσοδο του λιμανιού της Ρόδου.

 

Ο βωμός του Δία Σωτήρα στην Πέργαμο

ό,τι απέμεινε στην Πέργαμο από τον βωμό...

Ο βωμός του Δία στο Μουσείο της Περγάμου στο Βερολίνο. Οι Γερμανοί μετέφεραν 132 κομμάτια της Γιγαντομαχίας μαζί με άλλα 2.100 τα οποία τα αναστήλωσαν και τα επανατοποθέτησαν όπως ήταν στην αρχαιότητα

ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΕΡΓΑΜΟΥ - ΒΕΡΟΛΙΝΟ

ΚΛΙΚ

Ο γλύπτης που ήταν περισσότερο γνωστός την εποχή αυτή ήταν ο Λύσιππος, που φιλοτέχνησε τα περισσότερα αγάλματα του Μ. Αλεξάνδρου. Δυστυχώς δεν μας έχει σωθεί κανένα έργο του Λύσιππου παρά μόνο αντίγραφα και αυτό γιατί δούλευε κυρίως με χαλκό, υλικό που συνηθιζόταν να χρησιμοποιείται και σε δεύτερη χρήση...

Aντίγραφο χάλκινου έργου του Λυσίππου. Ο Αλέξανδρος έφιππος ενώ διαπερνά με το δόρυ του τον αντίπαλο του. (Αρχαιολογικό Μουσείο Φλωρεντίας).

Μεγάλη ανάπτυξη γνώρισαν την εποχή αυτή και οι επιστήμες. 

Ο αστρονόμος Αρίσταρχος από τη Σάμο είπε πρώτος ότι η γη κινείται γύρω από τον ήλιο.

Μελέτη του Αρίσταρχου περί μεγέθους της γης, του ήλιου και της σελήνης (αντίγραφο του 10ου αι.)

Ο μαθηματικός Ευκλείδης έγραψε βιβλίο γεωμετρίας.

Σχολή των Αθηνών, πίνακας ζωγραφικής του Ραφαήλ (1509)...εικονίζεται δεξιά ο Ευκλείδης

Ο Ευκλείδης σε λεπτομέρεια από τη Σχολή των Αθηνών του Ραφαήλ, 1509.

Ο Αρχιμήδης από τις Συρακούσες, ο πιο σπουδαίος μαθηματικός της αρχαιότητας, κατασκεύασε πολλές μηχανές.

Άγαλμα του Αρχιμήδη σε ένα πάρκο του Βερολίνου

Μεγάλη πρόοδο σημείωσε και η ιατρική επιστήμη.

Ο πιο σημαντικός ιστορικός των ελληνιστικών χρόνων ήταν ο Πολύβιος. Από το μεγάλο του έργο σώθηκε μόνο ένα μικρό μέρος.

επανέκδοση του 1670

Οι ποιητές έγραψαν κωμωδίες με τις οποίες σατίριζαν ανθρώπινα ελαττώματα.