Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Η ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ


Ο Φινέας λοιπόν συμβούλευσε τους Αργοναύτες να αφήσουν πρώτα ένα περιστέρι να περάσει ανάμεσα, από τις Συμπληγάδες. Αν περνούσε αυτό θα περνούσε και η Αργώ, όπως και έγινε. Οι βράχοι έκλεισαν πίσω από το περιστέρι, που έχασε μόνο κάποια φτερά της ουράς του, και όταν ξανάνοιξαν, η «Αργώ» πέρασε με τους Αργοναύτες να κωπηλατούν με όλη τους τη δύναμη. Από τότε, οι δύο βράχοι ακινητοποιήθηκαν.
Η Αργώ πέρασε λοιπόν από τις Συμπληγάδες πέτρες με τη βοήθεια της Ήρας κι έφτασε στην Κολχίδα.
Εκεί ο Ιάσονας ζήτησε από τον Αιήτη το χρυσόμαλλο δέρας όμως ο βασιλιάς Αιήτης ζήτησε από τον Ιάσονα να κάνει κάποιους άθλους. Μετά υποσχέθηκε ότι θα του δώσει το χρυσόμαλλο δέρας.
Έπρεπε λοιπόν να δέσει μαζί δύο ταύρους με χάλκινα πόδια και πύρινη ανάσα και να οργώσει με αυτούς το χωράφι.
Να σπείρει δόντια δράκου και να σκοτώσει τους γίγαντες που θα φύτρωναν.
Ο Ιάσονας με τη βοήθεια της μάγισσας Μήδειας, της κόρης του Αιήτη, κατάφερε να δέσει τους δύο ταύρους, να οργώσει το χωράφι και να σπείρει τα δόντια δράκου. Τότε πετάχτηκαν από τη γη οπλισμένοι γίγαντες και τον κύκλωσαν. Ο Ιάσονας έριξε μια μεγάλη πέτρα ανάμεσά τους και τότε οι γίγαντες άρχισαν να χτυπιούνται μεταξύ τους μέχρι που σκοτώθηκαν όλοι.
Ο Αιήτης , όμως, δε σκόπευε να του δώσει το χρυσόμαλλο δέρας. Τότε ο Ιάσονας είπε στους Αργοναύτες να περιμένουν στο πλοίο και όταν βράδιασε μαζί με τον Ορφέα και τη Μήδεια πήγαν στο δάσος του Άρη 
Η Μήδεια έριξε ένα μαγικό υγρό στα μάτια του δράκου κι ο Ορφέας έπαιξε γλυκά τη λύρα του. Ο δράκος αποκοιμήθηκε κι ο Ιάσονας άρπαξε το δέρας. 
η αρπαγή του χρυσόμαλλου δέρατος
Έτρεξαν όλοι στην Αργώ κι έφυγαν από την Κολχίδα.
Όταν επέστρεψαν,ο Ιάσονας έδωσε το δέρας στον Πελία αλλά αυτός δεν κράτησε το λόγο του και δεν του έδωσε το θρόνο. 
ο Ιάσονας δίνει το χρυσόμαλλο δέρας στον Πελία
Ο Ιάσονας παντρεύτηκε τη Μήδεια και πήγαν στην Κόρινθο. 
Αφιέρωσαν την Αργώ στον Ποσειδώνα και σε ανάμνηση της Αργοναυτικής εκστρατείας γίνονταν αγώνες προς τιμή του.
Όταν ο Ιάσονας γέρασε και βρισκόταν μια μέρα στην Αργώ, έπεσε ένα ξύλο από το κατάρτι και τον σκότωσε. 
Το ταξίδι της επιστροφής των Αργοναυτών δεν ήταν εύκολο.Έμελλαν μάλιστα κατά την επιστροφή τους να πάθουν πάμπολλες συμφορές και να διασχίσουν ατελείωτες θάλασσες και ποταμούς. Διέσχισαν μάλιστα και μια πολύ μεγάλη απόσταση έχοντας την Αργώ στους ώμους τους, πριν φτάσουν με τη βοήθεια του θεού Τρίτωνα ξανά στη Μεσόγειο Θάλασσα. Αλλά και πάλι περιπλανήθηκαν και αντιμετώπισαν πολλούς κινδύνους, πριν καταφέρουν να επιστρέψουν στην Ιωλκό.
ο χάρτης με το ταξίδι των Αργοναυτών


Οι Αργοναύτες που συμμετείχαν στην Αργοναυτική εκστρατεία
 Αυτά λέει ο μύθος για το ταξίδι των Αργοναυτών. Το ταξίδι αυτό, όπως και όλοι γενικά οι μύθοι εκείνης της εποχής, παραδίδονται και με άλλη, διαφορετική, μορφή. Η αλήθεια είναι ότι οι αρχαίοι έλεγαν αυτούς τους μύθους για να αναφερθούν στις δυσκολίες της εποχής εκείνης, ιδίως σε μακρινά ταξίδια αλλά και στο να εξυμνήσουν τα κατορθώματα σπουδαίων ανθρώπων που τους θεωρούσαν προγόνους, τους ονόμαζαν ήρωες και τους λάτρευαν σαν τους θεούς...
ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΣΕ ΒΙΝΤΕΟ
ΤΑΛΩΣ 
Στην επιστροφή τους οι Αργοναύτες πέρασαν και από την Κρήτη που εκεί λεγόταν ότι υπήρχε ένας γίγαντας ο "Τάλως" που προστάτευε το νησί
Τον είχε παραγγείλει ο Δίας στον Ήφαιστο για να τον χαρίσει στον Μίνωα, βασιλιά της Κρήτης . Ο Ήφαιστος έφτιαξε τον Τάλω από χαλκό. Για να του δώσει ζωή, του έβαλε μία φλέβα που ξεκινούσε από τον αυχένα και κατέληγε στους αστραγάλους. Εκεί έκλεινε με ένα χάλκινο καρφί. Μέσα στη φλέβα αυτή ο Ήφαιστος έβαλε το "ιχώρ", το αίμα των αθανάτων. Μπορούμε να πούμε ότι ο Τάλως ήταν το πρώτο ρομπότ. Εξωτερικά έμοιαζε με άνθρωπο.
Το τέλος του Τάλω ήρθε όταν συναντήθηκε με τους Αργοναύτες που γύριζαν από την Κολχίδα. Θέλοντας να δέσουν οι Αργοναύτες στο νησί αντιμετώπισαν τον γίγαντα που τους κρατούσε σε απόσταση. Τότε η Μήδεια, που ταξίδευε μαζί τους, μάγεψε με τα λόγια της τον Τάλω, υποσχόμενή του αθανασία, κι έτσι μπόρεσε ο Ιάσονας να του αφαιρέσει το καρφί στη φτέρνα του που έκλεινε τη μια και μοναδική φλέβα που διέτρεχε όλο το κορμί του και περιείχε ιχώρ, θανατώνοντάς τον.