Οι πόλεμοι εναντίον των γειτονικών λαών(Περσών, Αράβων κλπ)αποδυνάμωσαν οικονομικά το κράτος, αποδιοργάνωσαν το στρατό, δυσκόλεψαν την απονομή της δικαιοσύνης και έπληξαν τους μικρούς καλλιεργητές.
Ο Λέων Γ' ο Ίσαυρος αντιμετώπισε τα προβλήματα αυτά με τις εξής αλλαγές: στη διοίκηση εφάρμοσε το θεσμό των θεμάτων,
στο στρατό δημιούργησε το θεσμό των Ακριτών, στη νομοθεσία εκσυγχρόνισε τους νόμους που υπήρχαν και τους συγκέντρωσε στην "Εκλογή"
Είναι η πρώτη σοβαρή προσπάθεια, μετά τον Ιουστινιανό, να εκσυγχρονιστεί η βυζαντινή νομοθεσία, για ποινικά αδικήματα και ιδιωτικά ζητήματα (κληρονομιές, γάμοι κλπ)
Η «Εκλογή» διατάσσει την εξίσου τιμωρία των εκλεκτών και των κοινών ανθρώπων και των πλουσίων και των φτωχών, ενώ ο Νόμος του Ιουστινιανού συχνά τιμωρεί με διαφορετικές ποινές χωρίς πραγματική αιτιολόγηση.
Ανάμεσα στις άλλες τροποποιήσεις του δικαίου που ίσχυε προ της «Εκλογής» είναι αξιοσημείωτες αυτές που ρυθμίζουν το γάμο.
Σύμφωνα με το κλασικό ρωμαϊκό δίκαιο η νόμιμη ηλικία γάμου ήταν για τα αγόρια τα 14 χρόνια και για τα κορίτσια τα 12. Η «Εκλογή» καθιερώνει αντίστοιχα τις ηλικίες των 15 και 13 ετών. Άλλες διατάξεις καθόριζαν τα συμβόλαια του γάμου, την προίκα, το δώρο του γαμπρού, τους μάρτυρες και άλλες λεπτομέρειες όπως τους βαθμούς συγγένειας που δεν επιτρέπονταν να συνάψουν γάμο.
Η διαφορά της "Εκλογής" σε σχέση με τον "Ιουστινιάνειο Κώδικα" ήταν ότι ήταν γραμμένη στην ελληνική γλωσσα και όχι στη λατινική όπως του Ιουστινιάνειου Κώδικα και σε πολλές από τις νέες διατάξεις διακρίνεται η επίδραση της χριστιανικής θρησκείας. Έτσι περιορίζονται τα δικαιώματα των αντρών και αυξήθηκαν των γυναικών, απαγορεύτηκε η θανατική ποινή κλπ.
Με το "Γεωργικό νόμο" προστάτεψε τους μικρούς καλλιεργητές. Μάλιστα λέγεται ότι προϋπήρχε σα νόμος της εποχής των Ισαύρων, όμως από την εποχή αυτή και μετά έχει ισχύ σε όλη την αυτοκρατορία.
εργάτες καθώς πληρώνονται για την εργασία τους
Φορολόγησε τα μοναστήρια, απαγόρευσε την εκπαίδευση από μοναχούς και κληρικούς και βελτίωσε την απονομή της δικαιοσύνης.
φοροεισπράκτορες
Οι αλλαγές αυτές ικανοποίησαν τους φτωχούς, δυσαρέστησαν όμως τους πλούσιους και την Εκκλησία, αφού και οι δυο φορείς είχαν στη δικαιοδοσία τους τεράστιες εκτάσεις γης και κινδύνευαν να τις χάσουν από φτωχούς ακτήμονες
