Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Η ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΗΣ ΩΚΕΑΝΙΑΣ

Η Ωκεανία βρίσκεται όλη στο νότιο ημισφαίριο της Γης, εκτείνεται σχεδόν όλη στον Ειρηνικό ωκεανό και είναι η πέμπτη ήπειρος της Γης.



Περιλαμβάνει έξι νησιωτικές ενότητες:
  • ενότητα Αυστραλίας - Τασμανίας
  • ενότητα Νέας Γουινέας
  • ενότητα Ζηλανδίας
  • ενότητα νήσων Πολυνησίας
  • ενότητα νήσων Μικρονησίας
  • ενότητα νήσων Μελανησίας




Το μεγαλύτερο νησί της Ωκεανίας αλλά και όλης της Γης είναι η Αυστραλία. Άλλα μεγάλα νησιά είναι η Νέα Ζηλανδία και η Τασμανία.
Η Αυστραλία ανακαλύφθηκε από τον Άγγλο θαλασσοπόρο και εξερευνητή Τζέιμς Κουκ ο οποίος ξεκίνησε από το Πλίμουθ της Αγγλίας , πέρασε τη Νότια Αμερική, διέσχισε το νότιο Ειρηνικό ωκεανό, έφτασε στη Νέα Ζηλανδία και από κει εξερεύνησε και την Αυστραλία, τη Νέα Γουινέα και την Τζακάρτα.




τα τρία ταξίδια του κάπτεν Τζέιμς Κουκ( με διακεκομμένη μπλε γραμμή το ταξίδι είναι μετά το θάνατό του, μόνο από το πλήρωμά του)

Η Αυστραλία έχει ηπειρωτικό έδαφος, αποτελείται από πεδινές εκτάσεις οι οποίες διακόπτονται από τοποθεσίες με χαμηλό σχετικά υψόμετρο, τα υβώματα. Η μεγαλύτερη οροσειρά της Αυστραλίας είναι η Μεγάλη Διαχωριστική Οροσειρά, η οποία εκτείνεται στο ανατολικό τμήμα της. Στην κεντρική Αυστραλία και ανάμεσα στα μικρά όρη βρίσκονται ερημικές εκτάσεις με κυριότερη τη Μεγάλη Αμμώδη Έρημο, επίσης η έρημος Βικτόρια καθώς και ημιέρημοι (στέπα).





Συνολικά οι ερημικές εκτάσεις καλύπτουν το 1/3 της επιφάνειάς της.
Στο νοτιανατολικό τμήμα της χώρας υπάρχουν πεδιάδες που διαρρέονται από τους ποταμούς Μάρεϊ(2.400 χλμ) και Ντάρλινγκ(2.450 χλμ). Και οι δυο ποταμοί πηγάζουν από τις Αυστραλιανές Άλπεις και τη Μεγάλη Διαχωριστική οροσειρά και κυλούν στις δυτικές πλαγιές αφού οι ανατολικές προς τον Ειρηνικό είναι πολύ απότομες.



Σε όλη την υπόλοιπη χώρα τα νερά "παγιδεύονται" από τα υβώματα και λιμνάζουν σε μικρές λεκάνες από όπου και εξατμίζονται ή απορροφώνται από το έδαφος και σχηματίζουν εσωτερικά υδροφόρα στρώματα ενώ η επιφάνεια παραμένει στεγνή. Έτσι εξηγείται και η ύπαρξη πολλών άγονων ερήμων
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των νησιών της Ωκεανίας είναι οι μουσώνες που πνέουν στην περιοχή και παρουσιάζουν έτσι έντονες βροχοπτώσεις αλλά και επηρεάζουν το κλίμα αυτών σε αντίθεση μόνο με την Αυστραλία όπου η βροχόπτωση είναι χαμηλή ώστε να θεωρείται η πιο ξηρή ήπειρος της Γης.
Το κλίμα της Ωκεανίας παρουσιάζει μεγάλες διαφορές από τόπο σε τόπο . Συγκεκριμένα:
στις βόρειες περιοχές (κοντά στον Ισημερινό) το κλίμα είναι θερμό σε αντίθεση με τις άλλες περιοχές της Αυστραλίας που έχουν εύκρατο κλίμα
στην κεντρική Αυστραλία επικρατεί ηπειρωτικό κλίμα με λίγες βροχές και
στη Νέα Ζηλανδία όπου το κλίμα είναι ωκεάνιο υγρό, χωρίς ιδιαίτερες μεταβολές.



Στις ακτές της Αυστραλίας αναπτύσσονται σχεδόν όλες οι φυτικές διαπλάσεις ανάλογα πάντα με τις διαθέσιμες ποσότητες νερού. Έτσι στο βόρειο μέρος της υπάρχουν φοίνικες και αναρριχητικά φυτά ενώ νοτιότερα ευδοκιμούν ευκάλυπτοι, ακακίες κλπ


Γενικά η βλάστηση της Ωκεανίας χαρακτηρίζεται από τα ενδημικά φυτά(85% ενδημικά) λόγω της απομόνωσης της περιοχής για πάρα πολλά χρόνια από τις άλλες γνωστές περιοχές
Στην κεντρική περιοχή η βλάστηση είναι σχεδόν ανύπαρκτη λόγω των ερημικών εκτάσεων.
Το ίδιο σπάνια είναι και η πανίδα, επίσης ενδημικά είδη(θηλαστικά και ψάρια το 85% ενδημικά, πουλιά το 45%) .





Τέτοια σπάνια είδη θεωρούνται το καγκουρό, το κοάλα(μαρσιποφόρα). Επίσης 21 είδη νυχτερίδας, 31 είδη ποντικών και τρία είδη θηλαστικών που γεννούν αυγά!!!
Ο ορνιθόρυγχος, η έχιδνα και ο μυρμηγκοφάγος
Το μοναδικό μεγάλο σαρκοφάγο είναι το ντίνγκο(άγριος σκύλος)



ενώ πολλά είδη φιδιών, σαύρες, ο αυστραλιανός βάτραχος οι κροκόδειλοι και οι θαλάσσιες χελώνες αποτελούν τα ερπετά της ηπείρου