ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΛΕΜΑΧΟΥ - ΟΔΥΣΣΕΑ

Ο Οδυσσέας, μυθικός βασιλιάς της Ιθάκης, είναι ο βασικός ήρωας στο επικό ποίημα του Ομήρου Οδύσσεια και επίσης διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στο άλλο έπος του Ομήρου, την Ιλιάδα. Είναι ευρέως γνωστός για την πονηριά και εφευρετικότητά του, και διάσημος για τα δέκα χρόνια που του πήρε η επιστροφή στο σπίτι του, μετά τον Τρωικό πόλεμο όπως αλληγορικά του απέδωσε ο Όμηρος. Ήταν γιος του Λαέρτη και της Αντίκλειας, σύζυγος της Πηνελόπης και πατέρας του Τηλεμάχου

από ερυθρόμορφο αγγείο: η Πηνελόπη στηρίζεται σε στύλο αριστερά, ο Τηλέμαχος κάθεται στη μέση και ο Οδυσσέας δεξιά όρθιος, μαζί με τον πιστό του σκύλο "Άργος"

Ο Τηλέμαχος, γιος της Πηνελόπης και του Οδυσσέα, γεννήθηκε χωρίς να γνωρίσει τον πατέρα του αφού αυτός αμέσως έφυγε για την Τροία. Σε ηλικία είκοσι ετών, με την παρακίνηση της θεάς Αθηνάς θα πάει στην Πύλο και σε άλλα μέρη για να μάθει νέα για τον πατέρα του.

Πίνακας του Henry Howard που εικονίζει τον Τηλέμαχο να αναχωρεί από την Πύλο

Όταν γύρισε στην Ιθάκη ανακάλυψε πως ο Οδυσσέας βρισκόταν στην καλύβα του Εύμαιου και στη συνέχεια τον συνόδευσε στο παλάτι, όπου την επόμενη ημέρα σκότωσαν τους "μνηστήρες" της Πηνελόπης που είχαν εγκατασταθεί στο παλάτι του και ζητούσαν από την Πηνελόπη να διαλέξει έναν από αυτούς για άντρα της.
Τη στιγμή της συνάντησης Οδυσσέα και Τηλεμάχου περιγράφει το μάθημα μας

Το κείμενο είναι από τη ραψωδία π, όπου περιγράφεται η αναγνώριση του Οδυσσέα από τον Τηλέμαχο. Δες πώς είναι οι αντίστοιχοι πρωτότυποι στίχοι της ραψωδίας που είναι στο μάθημά μας

“Ἀλλιώτικος μοῦ φάνηκες, ὦ ξένε, ἀπὸ τὰ πρῶτα·
ἄλλα φορεῖς κι ἡ ὄψη σου κι αὐτὴ ἀλλαγμένη τώρα.
Ἕνας θένα 'σαι ἀπ' τοὺς θεοὺς ποὺ κατοικοῦν τὰ οὐράνια.
Ἐλέησέ μας, σοῦ τάζουμε καλόδεχτες θυσίες,
καὶ δῶρα χρυσοδούλευτα· προσπέφτω σου, λυπήσου”.
Τότες τοῦ ἀπάντησε ὁ τρανός, πολύπαθος Δυσσέας·
“Θεὸς δὲν εἶμ' ἐγώ· γιατὶ μὲ θεοὺς μὲ παρομοιάζεις;
παρὰ εἶμ' ἐγὼ πατέρας σου, ποὺ ἐσὺ γι' αὐτὸν πονώντας
τόσα τραβᾶς ἀπὸ κακοὺς καὶ δύστροπους ἀνθρώπους.
” Μ' αὐτὰ τὰ λόγια φίλησε τὸ γιό του, καὶ τὰ δάκρυα
τοῦ τρέξαν ἀπ' τὰ μάγουλα, ποὺ ὡς τότες τὰ κρατοῦσε. .........................................................................................
Εἶπε, καὶ κάθισε· κι ὁ γιὸς στὴν ἀγκαλιά του πῆρε
τὸ δοξαστὸ πατέρα του μὲ θρήνους καὶ μὲ δάκρυα.
Τότες κι οἱ δυὸ ξεβούρκωσαν, καὶ δυνατὰ στριγγλίζαν,
κι ἀπ' ὄρνια ξεφωνίζοντας πιὸ ἁψὰ κι ἀπὸ σπαράχτες
ἀγιοῦπες ἢ θαλασσαϊτούς, ποὺ πῆραν τὰ μικρά τους,
ἀκόμα πρὶ φτερώσουνε, τῆς ἐξοχῆς οἱ ἀργάτες·
τόσο πικρὰ ἀπ' τὰ βλέφαρα τὰ δάκρυα τους χυνόνταν.

Και η αντίστοιχη στιγμή από την ξένη κινηματογραφική ταινία Οδύσσεια(1996)