ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

Η σημερινή Κυριακή λέγεται Βαϊοφόρος, δηλαδή γιορτή με τα βάγια. Είναι αφιερωμένη στη θριαμβευτική είσοδο του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα, όπου μας φανερώνει με τον πιο επίσημο τρόπο, ότι είναι αληθινός Μεσσίας και ο Λυτρωτής του κόσμου.

Ο ευαγγελιστής Ιωάννης μας λέγει ότι ο Κύριος έξι μέρες πριν από το Πάσχα βρέθηκε στη Βηθανία στο σπίτι του Λάζαρου. Εδώ δέχτηκε αυθόρμητη φιλοξενία. Η Μαρία, η αδελφή του, πήρε άρωμα, άλειψε τα πόδια του Ιησού και τα σκούπισε με μαλλιά της. Ήταν μια πράξη αγάπης και αφοσιώσεως. Το μύρο επίσης είχε και συμβολικό χαρακτήρα. Το χρησιμοποιούσαν για να αλείφουν τους νεκρούς. Έτσι η Μαρία προαναγγέλλει μ' αυτό τρόπο το θάνατο του Κυρίου.

Η αντίδραση του Ιούδα ήταν περίεργη. Αγανάκτησε, γιατί δόθηκαν τόσα λεφτά για το μύρο (300 δηνάρια αντιστοιχούν με 9.000 σημερινά ευρώ περίπου, αφού ένα δηνάριο ήταν ο μισθός για ένα ικανοποιητικό αγροτικό ημερομίσθιο δηλ. 30 ευρώ περίπου) και δε δόθηκαν στους φτωχούς. Η απάντηση του Κυρίου είναι αποστομωτική για τον Ιούδα: «Άφησε την. Έχει φυλάξει το μύρο για την ημέρα του ενταφιασμού μου. Άλλωστε τους φτωχούς τους έχετε καθημερινά μαζί σας. Εμένα όμως δε θα με έχετε πάντα». Με τα λόγια αυτά ο Κύριος μας δίδαξε, πως δέχεται να του προσφέρουμε την αγάπη μας. Όχι, γιατί αυτός τη χρειάζεται, αλλά γιατί δείχνει τη δική μας ευγνωμοσύνη για τις τόσες ευεργεσίες που μας προσφέρει από τότε που δημιουργήθηκε ο κόσμος.

Την επόμενη μέρα ερχόταν ο Κύριος με τους μαθητές στα Ιεροσόλυμα. Ο κόσμος έτρεξε να τον προϋπαντήσει, άνθρωποι κρατούσαν στα χέρια τους κλαδιά από φοινικιές και φώναζαν όλοι με μια φωνή: « Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλέας του Ισραήλ». «Ωσαννά» σημαίνει στά εβραϊκά «σώσε μας». «Ευλογημένος ο ερχόμενος». Όλοι αναγνωρίζουν ότι ο Χριστός είναι ο Μεσσίας, που όλοι τον περίμεναν. «Εν ονόματι Κυρίου». Υποδέχονται το Χριστό, γιατί τον έχει στείλει ο Θεός. «Ο βασιλεύς του Ισραήλ». Είναι ο παντοδύναμος βασιλέας του κόσμου, ο παντοκράτορας Θεός. Έρχεται να βασιλεύσει με την αγάπη του μέσα στις καρδιές όλων των ανθρώπων.

Μακάρι ο καθένας μας την Κυριακή των Βαΐων, αλλά και κάθε μέρα, να υποδέχεται με αυτό τον τρόπο τον ερχομό του Κυρίου. Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος μας διηγείται πως και τα μικρά παιδιά φώναζαν με ενθουσιασμό: «Ωσαννά, στον υιό του Δαυίδ». Ο Κύριος δέχτηκε τον αθώο ύμνο τους και απάντησε στους Γραμματείς και τους Φαρισαίους: «Δε διαβάσατε ποτέ ότι από το στόμα των νηπίων και εκείνων που θηλάζουν θα φτιάξω τον τέλειο ύμνο»; Το κάθε παιδί μπορεί και σήμερα με αγάπη και καλή καρδιά να υποδέχεται το Βασιλέα της δόξας, τον Κύριο Ιησού Χριστό.

Η Εκκλησία μας πανηγυρίζει την Κυριακή των Βαΐων. Ο Κύριος φανέρωσε δημόσια και σ' όλο τον κόσμο ότι είναι ο αληθινός Μεσσίας, ο Σωτήρας του κόσμου. Από το βράδυ της Κυριακής των Βαΐων αρχίζουν οι ωραίες και κατανυκτικές ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας. Η Εκκλησία με τους θαυμάσιους και ζωντανούς ύμνους, μας παρουσιάζει τα σεπτά Πάθη του Κυρίου μας. Από μας εξαρτάται να παρακολουθήσουμε τις ιερές Ακολουθίες με ησυχία, σεβασμό και ευλάβεια. Να βρισκόμαστε κάθε βράδυ στην εκκλησία. Έτσι θα μας αξιώσει ο Χριστός να τον αισθανθούμε πολύ κοντά μας, να τον ακολουθήσουμε στο μαρτύριο του Γολγοθά και να γίνουμε αληθινοί μάρτυρες της Αναστάσεως του.

Την Κυριακή των Βαΐων, σε ανάμνηση της θριαμβευτικής εισόδου του Χριστού στα Ιεροσόλυμα, όλοι οι ναοί στολίζονται με κλαδιά από βάγια, από φοίνικες δηλαδή ή από άλλα νικητήρια φυτά, όπως δάφνη, ιτιά, μυρτιά και ελιά. Μετά τη λειτουργία μοιράζονται στους πιστούς.

Στα πρώτα χριστιανικά χρόνια, στα Ιεροσόλυμα, ο επίσκοπος έμπαινε στην πόλη «επί πώλου όνου», αναπαριστάνοντας το γεγονός, ενώ στα βυζαντικά γινόνταν «ο περίπατος του αυτοκράτορα», από το Παλάτι προς τη Μεγάλη Εκκλησία. Στη διαδρομή αυτή ο αυτοκράτορας μοίραζε στον κόσμο βάγια και σταυρούς και ο Πατριάρχης σταυρούς και κεριά. Με τα βάγια οι πιστοί στόλιζαν τους τοίχους των σπιτιών και το εικονοστάσι τους.

Αν και είναι ακόμα σαρακοστή, η εκκλησία την Κυριακή των Βαϊων επιτρέπει το ψάρι. Έτσι και το τραγούδι των παιδιών λέει:

“Βάγια, Βάγια των βαγιών,

τρώνε ψάρι και κολιό,

κι ως την άλλη Κυριακή

με το κόκκινο αυγό ! ”