Στην Κύπρο από την αρχαιότητα κατοικούσαν Έλληνες. Αυτοί είχαν εμπορικές και πολιτιστικές επαφές με τους Έλληνες άλλων περιοχών
Ο Μ. Κωνσταντίνος έχτισε στη θέση της παλιάς πρωτεύουσας Σαλαμίνας την πόλη Κωνσταντία, όρισε διοικητή και ενίσχυσε τη φρουρά. Η Αγία Ελένη επίσης επισκέφτηκε το νησί.
Η οικονομία του νησιού στηριζόταν στη γεωργία, στο εμπόριο, στη ναυτιλία και στην εκμετάλλευση ορυχείων χαλκού και αργύρου
Κατά τον 7ο αιώνα μ. Χ. οι Άραβες κατέλαβαν το νησί, το λεηλάτησαν και εγκατέστησαν φρουρά στις 14 μεγάλες πόλεις του. Επειδή το Βυζάντιο θεωρούσε την Κύπρο βάση για τον έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου, έστειλε ισχυρό στόλο στο νησί και το ανακατέλαβε.
Οι συγκρούσεις Αράβων και Βυζαντινών για την Κύπρο συνεχίστηκαν, με αποτέλεσμα να υποφέρουν τα πάνδεινα οι κάτοικοί της
Τελικά οι Κύπριοι ζήτησαν από τους δυο αντιπάλους να σταματήσουν τις διαμάχες και να δεχτούν την ουδετερότητα του νησιού, πράγμα που δέχτηκαν. Σύμφωνα με τη συνθήκη ειρήνης που υπέγραψαν, τη διοίκηση του νησιού θα είχε ο Αρχιεπίσκοπος και αντιπρόσωποι από τις 14 περιφέρειες του.
Η αυτοδιοίκηση κράτησε ως το 965. Τότε ο Ν. Φωκάς νίκησε τους Άραβες και ενσωμάτωσε την Κύπρο στο βυζαντινό κράτος
Το 1191 οι Σταυροφόροι κατέλαβαν το νησί και μέχρι το 1571 το διοίκησαν Φράγκοι και Βενετοί. Τότε χτίστηκαν οι ναοί της Αγίας Σοφίας στη Λευκωσία και του Αγίου Νικολάου στην Αμμόχωστο. Το 1571 το νησί το πήραν οι Τούρκοι.
