Μετά την πτώση του Μεσολογγίου, ο Κιουταχής με 10.000 πεζούς και ιππείς και 26 πυροβόλα, προχώρησε στην Αττική, κατέλαβε την Αθήνα και πολιόρκησε την Ακρόπολη(3 Ιουλίου 1826). Οι δυνάμεις των Ελλήνων ήταν μικρές(1.400 περίπου), αλλά αποφασισμένοι να πέσουν μέχρι ενός μιμούμενοι το παράδειγμα των Μεσολογγιτών. Αρχηγός των Ελλήνων ήταν ο Γκούρας, ο οποίος προσπαθούσε να "κρατήσει" την Ακρόπολη και ταυτόχρονα "ζωντανή" την επανάσταση στη Στερεά, αφού πληροφορίες ανέφεραν ότι οι Μεγάλες Δυνάμεις σκέφτονταν τη δημιουργία του νέου ελληνικού κράτους μόνο όμως από τις περιοχές που θα ήταν επαναστατημένες. Ο Γιάννης Γκούρας υπερασπίστηκε γενναία την Ακρόπολη ως το θάνατό του ( 1-10-1826)
Η πολιορκία των Αθηνών από τον Κιουταχή
Ο Καραϊσκάκης είχε το εξής σχέδιο:
Ξέροντας ότι δε μπορεί να αντιμετωπίσει κατά μέτωπο τον Κιουταχή, αποφάσισε να αποκόψει τον εφοδιασμό του τουρκικού στρατού από τη Θεσσαλία. Έτσι δημιούργησε φρουρές από τον Κορινθιακό κόλπο έως τον Ευβοϊκό. Και πράγματι, ανάγκασε τον Κιουταχή να εγκαταλείψει την Αττική. Μάλιστα και σε δυο μάχες που έδωσαν Τούρκοι και Έλληνες στην Αράχωβα και στο Δίστομο, οι Τούρκοι υποχρεώθηκαν σε μεγάλες ήττες( τέλη 1826 - αρχές 1827).
Η μάχη της Αράχωβας( 17-24 Νοεμβρίου) κατέληξε σε μεγάλη νίκη των Ελλήνων, χάρη στο στρατηγικό σχέδιο του Καραϊσκάκη. Με το ορθογώνιο και τον αριθμό 8 σημειώνεται το ταμπούρι των Τούρκων
Στη συνέχεια, προχώρησε στην Αττική κι έστησε το στρατόπεδο του στο Κερατσίνι και στην Καστέλλα από όπου και είχε αρκετές επιτυχίες εναντίον των Τούρκων.
Η απόβαση του Καραϊσκάκη στο Φάληρο
Πίνακας του Θ. Βρυζάκη με θέμα "Το στρατόπεδο του Καραϊσκάκη στην Καστέλλα". Διακρίνεται ψηλά, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης να δείχνει με το χέρι μπροστά καθώς και κοντά του ο Ι. Μακρυγιάννης
Στο μεταξύ, η κυβέρνηση ενίσχυσε τη φρουρά της Ακρόπολης και διόρισε αρχηγούς του στρατού και του στόλου τους Άγγλους Τσορτς και Κόχραν. Οι λόγοι που μπορεί να ώθησε την κυβέρνηση να κάνει κάτι τέτοιο, ήταν ίσως για να μην υπάρχει αντιζηλία ανάμεσα στους Έλληνες οπλαρχηγούς αλλά και ίσως, γιατί έτσι ευελπιστούσαν σε μεγαλύτερη ξένη βοήθεια. Οι δυο αρχηγοί όμως είχαν διαφορετική άποψη από τον Καραϊσκάκη και αποφάσισαν την αντιμετώπιση "κατά μέτωπο" του τουρκικού στρατού. Την παραμονή της επίθεσης κι ενώ ο Καραϊσκάκης είχε δώσει διαταγή να μην πέσει τουφεκιά, έγινε μια μικροσυμπλοκή που εξελίχτηκε σε μάχη. Άρρωστος και με πυρετό πετάχτηκε από τη σκηνή του και προσπάθησε να περιορίσει το κακό. Αλλά ένα βόλι τον βρήκε θανάσιμα και την άλλη μέρα ξεψύχησε, ήταν η μέρα της γιορτής του( 23-4-1827) Όλοι κατάλαβαν ότι ο χαμός του μεγάλου αυτού άντρα ήταν τεράστια απώλεια.
Ο θρήνος για το μεγάλο ήρωα
Άνδρες, γυναίκες και παιδιά με θρήνους και πραγματική συντριβή συνόδευσαν τον νεκρό μέχρι τη Σαλαμίνα, όπου και τάφηκε στο ναό του Αγίου Δημητρίου.
Ο τάφος σήμερα
Η μάχη που ακολούθησε, στον Ανάλατο, λίγο έξω από τον Πειραιά και μη έχοντας ικανό στρατηγό πια οι Έλληνες, κατέληξε σε μεγάλη καταστροφή του ελληνικού στρατού. Ο Κιουταχής χτύπησε με πεζικό και ιππικό τους Έλληνες και πολλοί οπλαρχηγοί σημαντικοί σκοτώθηκαν ενώ και η φρουρά της Ακρόπολης αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει.
Λ. Βεΐκος και Γ. Δράκος, σπουδαίοι οπλαρχηγοί που "χάθηκαν"στη μάχη του Ανάλατου
Η πολιορκία των Αθηνών από τον Κιουταχή
Εκείνη τη δύ
σκολη στιγμή διορίστηκε αρχιστράτηγος της Στερεάς ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, άντρας με μεγάλες στρατηγικές ικανότητες.
σκολη στιγμή διορίστηκε αρχιστράτηγος της Στερεάς ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, άντρας με μεγάλες στρατηγικές ικανότητες. Ο Καραϊσκάκης είχε το εξής σχέδιο:
Η μάχη της Αράχωβας( 17-24 Νοεμβρίου) κατέληξε σε μεγάλη νίκη των Ελλήνων, χάρη στο στρατηγικό σχέδιο του Καραϊσκάκη. Με το ορθογώνιο και τον αριθμό 8 σημειώνεται το ταμπούρι των Τούρκων
Στη συνέχεια, προχώρησε στην Αττική κι έστησε το στρατόπεδο του στο Κερατσίνι και στην Καστέλλα από όπου και είχε αρκετές επιτυχίες εναντίον των Τούρκων.
Η απόβαση του Καραϊσκάκη στο Φάληρο
Πίνακας του Θ. Βρυζάκη με θέμα "Το στρατόπεδο του Καραϊσκάκη στην Καστέλλα". Διακρίνεται ψηλά, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης να δείχνει με το χέρι μπροστά καθώς και κοντά του ο Ι. Μακρυγιάννης
Στο μεταξύ, η κυβέρνηση ενίσχυσε τη φρουρά της Ακρόπολης και διόρισε αρχηγούς του στρατού και του στόλου τους Άγγλους Τσορτς και Κόχραν. Οι λόγοι που μπορεί να ώθησε την κυβέρνηση να κάνει κάτι τέτοιο, ήταν ίσως για να μην υπάρχει αντιζηλία ανάμεσα στους Έλληνες οπλαρχηγούς αλλά και ίσως, γιατί έτσι ευελπιστούσαν σε μεγαλύτερη ξένη βοήθεια. Οι δυο αρχηγοί όμως είχαν διαφορετική άποψη από τον Καραϊσκάκη και αποφάσισαν την αντιμετώπιση "κατά μέτωπο" του τουρκικού στρατού. Την παραμονή της επίθεσης κι ενώ ο Καραϊσκάκης είχε δώσει διαταγή να μην πέσει τουφεκιά, έγινε μια μικροσυμπλοκή που εξελίχτηκε σε μάχη. Άρρωστος και με πυρετό πετάχτηκε από τη σκηνή του και προσπάθησε να περιορίσει το κακό. Αλλά ένα βόλι τον βρήκε θανάσιμα και την άλλη μέρα ξεψύχησε, ήταν η μέρα της γιορτής του( 23-4-1827) Όλοι κατάλαβαν ότι ο χαμός του μεγάλου αυτού άντρα ήταν τεράστια απώλεια.
Ο θρήνος για το μεγάλο ήρωα
Άνδρες, γυναίκες και παιδιά με θρήνους και πραγματική συντριβή συνόδευσαν τον νεκρό μέχρι τη Σαλαμίνα, όπου και τάφηκε στο ναό του Αγίου Δημητρίου.
Ο τάφος σήμερα
Η μάχη που ακολούθησε, στον Ανάλατο, λίγο έξω από τον Πειραιά και μη έχοντας ικανό στρατηγό πια οι Έλληνες, κατέληξε σε μεγάλη καταστροφή του ελληνικού στρατού. Ο Κιουταχής χτύπησε με πεζικό και ιππικό τους Έλληνες και πολλοί οπλαρχηγοί σημαντικοί σκοτώθηκαν ενώ και η φρουρά της Ακρόπολης αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει.
Λ. Βεΐκος και Γ. Δράκος, σπουδαίοι οπλαρχηγοί που "χάθηκαν"στη μάχη του Ανάλατου
Η κυριαρχία πια του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο και του Κιουταχή στη Στερεά είχε φέρει την Επανάσταση σε πολύ δύσκολη θέση...
