Εγκλίσεις είναι οι διαφορετικές μορφές που παίρνει το ρήμα. Έτσι, μπορούμε να εκφράσουμε με σαφήνεια αυτό που έχουμε στη σκέψη μας. Συγκεκριμένα:
- με την οριστική έγκλιση εκφράζουμε το βέβαιο, το πραγματικό, το γεγονός
Π.χ. Η γη είναι ένας πλανήτης
- με την υποτακτική έγκλιση εκφράζουμε κάτι το αβέβαιο, το προσδοκώμενο ή μια ευχή, μια επιθυμία, μια προτροπή, μια οδηγία. Τη σχηματίζουμε με τα : ας, να, για να κ.ά.
Π.χ. Ας τρέξουμε για να προλάβουμε το κουδούνι
- με την προστακτική έγκλιση εκφράζουμε μια έντονη προτροπή ή παράκληση, μια προσταγή, μια εντολή, μια οδηγία.
Π.χ. Κοίταξε τον ουρανό και δες τη σελήνη.
Να θυμάσαι: Οριστική έχουν όλοι οι χρόνοι, υποτακτική έχουν ο Ενεστώτας, ο Αόριστος και ο Παρακείμενος και Προστακτική μόνο ο Ενεστώτας και ο Αόριστος
Να θυμάσαι: Οριστική έχουν όλοι οι χρόνοι, υποτακτική έχουν ο Ενεστώτας, ο Αόριστος και ο Παρακείμενος και Προστακτική μόνο ο Ενεστώτας και ο Αόριστος
- το απαρέμφατο, είναι άκλιτο και χρησιμεύει για τον σχηματισμό ορισμένων χρόνων του ρήματος
- η μετοχή είναι τύπος του ρήματος που μοιάζει με επίθετο, έχει ενεργητική φωνή, στην οποία είναι άκλιτη και παθητική φωνή, στην οποία κλίνεται όπως τα επίθετα
Τα ρήματα που βρίσκονται σε οριστική έγκλιση δέχονται άρνηση δε(ν), ενώ τα ρήματα που βρίσκονται σε υποτακτική έγκλιση δέχονται άρνηση μη(ν).
