ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΄21 ΣΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

Μετά τη φυγή του Όθωνα(1862), τα προβλήματα στην Ελλάδα ήταν ουσιαστικά τρία: οικονομικά, εθνικά, πολιτικά. Το 1863 οι Μεγάλες Δυνάμεις πρότειναν ως βασιλιά της Ελλάδας τον Δανό πρίγκιπα, Χριστιανό - Γουλιέλμο - Φερδινάνδο - Αδόλφο - Γεώργιο, του βασιλικού οίκου των Γλύξμπουργκ, που ήταν ιδιαίτερα αρεστός στην Αγγλία και η οποία μάλιστα έδωσε ως δώρο προς το βασιλιά τα Επτάνησα, έχοντας έτσι την πεποίθηση να κερδίσει την εύνοιά του.

η Ελλάδα μετά την προσάρτηση των Επτανήσων

Πραγματικά, στις 18 Μαρτίου του 1863 εκλέχτηκε με το όνομα Γεώργιος Α΄βασιλεύς των Ελλήνων, ο Δανός πρίγκιπας. ο οποίος κατέφθασε στην Ελλάδα στις 17 Οκτωβρίου 1863

Η άφιξη του πλοίου "Ελλάς"(πρώην "Αμαλία") που έφερε το βασιλιά Γεώργιο στην Ελλάδα, στο λιμάνι του Πειραιά

Ένα μήνα μετά(Νοέμβριος 1863), ψηφίστηκε και το νέο σύνταγμα που περιόριζε τη δύναμη του βασιλιά και αναγνώριζε την ελευθερία του Τύπου. Το σύνταγμα αυτό θεωρήθηκε από τα πιο δημοκρατικά της εποχής του και η Ελλάδα ανακηρύχθηκε βασιλευόμενη δημοκρατία, πολίτευμα δηλαδή όπου ο ανώτατος άρχοντας είναι ο βασιλιάς αλλά η εξουσία πηγάζει από το λαό, το εκλογικό σώμα. Με το σύνταγμα δηλαδή ενισχύεται η θέση του πρωθυπουργού.

Το 1866 ξέσπασε επανάσταση στην Κρήτη(1866 - 1869), χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία. Κορυφαία στιγμή της ήταν το ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου. Συγκεκριμένα στη μονή είχαν καταφύγει πολλά γυναικόπαιδα. Υπερασπιστές τους ήταν 250 αγωνιστές με αρχηγό τον Ιωάννη Δημακόπουλο και τον ηγούμενο Γαβριήλ. Εναντίον τους επιτέθηκαν στις 8 και 9 Νοεμβρίου 1866, 15.000 Τουρκοαιγύπτιοι στρατιώτες οι οποίοι μετά από 3 εφόδους κυρίευσαν το μοναστήρι, οπότε οι πολιορκημένοι ανατίναξαν την πυριτιδαποθήκη και τάφηκαν κάτω από τα ερείπια μαζί με πολλούς εχθρούς.

φανταστικές απεικονίσεις της υπεράσπισης της μονής και της εκρήξεως της πυριτιδαποθήκης

Η μονή Αρκαδίου σήμερα

Η πυριτιδαποθήκη μερικώς αναστηλωμένη

Ποια παρόμοια γεγονότα από τη φετινή ιστορία μας θυμίζει το ολοκαύτωμα του Αρκαδίου;

Αυτή την περίοδο έχουμε και την παραχώρηση των εθνικών κτημάτων σε ακτήμονες γεωργούς και τη δραστηριοποίηση Ελλήνων επιχειρηματιών του εξωτερικού αλλά και του εσωτερικού, οι οποίοι διέθεσαν χρήματα κυρίως για το εμπόριο.

Ο Αλεξ. Κουμουνδούρος, πέτυχε το Μάρτιο του 1871 την ψήφιση νόμου για την διανομή 2.650.000 στρεμμάτων "εθνικών γαιών", με αποτέλεσμα να αποκατασταθούν στην πλειοψηφία τους οι Έλληνες χωρικοί, ως ιδιοκτήτες στη γη που καλλιεργούσαν

Η βιομηχανία δεν αναπτύχθηκε και οι ανάγκες καλύπτονταν με εισαγωγή προϊόντων. Έτσι τα έσοδα ήταν πάντα λιγότερα από τα έξοδα, πράγμα που μας ανάγκαζε να παίρνουμε δάνεια από το εξωτερικό.

Αυτό, δυστυχώς, 150 χρόνια μετά και συνεχίζεται το ίδιο...

Αυτό όμως μεγάλωνε την εξάρτηση της χώρας μας από τις ξένες δυνάμεις και αρκετές φορές η χώρα μας αναγκάστηκε να δεχτεί όρους τόσο σε οικονομικά όσο και σε εθνικά θέματα από τις ξένες αυτές χώρες...

Στο μεταξύ, η γενιά του 1821 είχε δώσει τη θέση της σε μια νέα γενιά πολιτικών.
Η πολιτική ζωή παρά τις δυσκολίες έγινε ομαλότερη και νέοι πολιτικοί έκαναν την εμφάνισή τους. Κάποιοι σπουδαίοι από αυτούς ήταν ο Χαρίλαος Τρικούπης, ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος, ο Επαμεινώνδας Δεληγιώργης κ. ά

Δεληγιώργης, Κουμουνδούρος, Τρικούπης, 3 σπουδαίοι πρωθυπουργοί στα χρόνια της βασιλείας του Γεώργιου Α΄

Το 1875 με εισήγηση του Χαρίλαου Τρικούπη καθιερώθηκε η αρχή της δεδηλωμένης με την οποία ο βασιλιάς ανέθετε το σχηματισμό κυβέρνησης στον αρχηγό του κόμματος που είχε την πλειοψηφία στη Βουλή αφού ως τότε τον ανέθετε όπου αυτός ήθελε.

Ο Χαρίλαος Τρικούπης στο βήμα της Βουλής