Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

25 ΜΑΡΤΙΟΥ

Αθήνα, 24 Μαρτίου 1918

Αγαπητοί μου,


"Μέρα γλυκιά, μέρα λαμπρή, μέρα χαριτωμένη!
όσες φορές η όψη σου στην Εκκλησιά προβάλλει,
πάντα με δάφνη ελεύθερη, θα την δεις σπαρμένη!"

Έτσι τελειώνει ένα ωραίο σονέτο του Κερκυραίου ποιητή Γεωργίου Μαρτινέλλη στην 25η Μαρτίου. Είναι παλιό αλλά πάντα σα σήμερα, θυμάμαι το προφητικό του αυτό τέλος. Ναι! Η Ελευθερία, που γύρισε το 1821, όποτε θα ξαναγυρίζει το μεγάλο διπλογιόρτι, πάντα θα βρίσκει την ελληνική Εκκλησία στολισμένη μ' ελεύθερη δάφνη. Αλλά "ο αγών δεν επεράνθη", όπως είπε άλλος, πιο παλιός ποιητής. Άρχισε την ημέρα, τη λαμπρή και τη γλυκιά, που ο Γερμανός σήκωσε τη Σημαία κι οι οπλαρχηγοί έκαναν τον εθνοσωτήριο όρκο - κι εξακολούθησε και εξακολουθεί. Στο διάστημα του αιώνα που πέρασε, το μικρό ελεύθερο κομμάτι της Ελληνικής Πατρίδας τετραπλασιάστηκε. Το 1881 προστέθηκε στο Βασίλειο η Θεσσαλία και μέρος της Ηπείρου. Το 1913 μεγάλωσε με τη Μακεδονία, με το υπόλοιπο της Ηπείρου και με τα νησιά. Η Μεγάλη Ιδέα πλησιάζει να πραγματοποιηθεί. Λίγο ακόμα και η Ελλάδα αγκαλιάζει όλα της τα παιδιά ελεύθερα και γίνεται μεγάλη, όπως ήταν πριν περάσουν οι Τούρκοι στην Ευρώπη.
Προχθές διάβαζα το βιβλίο "Περιήγηση στην Ανατολή" ενός σοφού φιλέλληνα Γάλλου, του Ιωσήφ Ρεϊνάχ. Και να τι βρήκα σε μια σελίδα: "Ύστερα από δυο - τρεις αιώνες, αφού πραγματοποιηθεί η Μεγάλη Ιδέα και ο θρίαμβος θα δώσει στους Έλληνες άνεση και πλούτο, αυτοί θα χαρίσουν και πάλι στην Ευρώπη αριστουργήματα και θα δροσίσουν τα φρυγμένα χείλη των εγγόνων μας στα διαυγή νάματα ποιήσεως αληθινής. Αδίστακτα πιστεύω, ότι θαναζήσει μια μέρα ο λαός του Φειδία και του Σοφοκλή, αφού ποτέ δε χάθηκε ο λαός του Αριστοφάνη..." Ακούτε λοιπόν τι περιμένουν από τη νέα Ελλάδα οι Ευρωπαίοι; Να τους διαφωτίσει και να τους ξαναδροσίσει με την ποίησή της, με την τέχνη της, όπως παλιά. Κι αυτό είναι το λαμπρό μέλλον, αυτός είναι ο μεγάλος προορισμός του μικρού αυτού Βασιλείου της Ανατολής. ........................................................................................................
Κι όταν θα ελευθερωθεί όλο του το έδαφος, για να μπορεί να ζει σε αυτό με "άνεση και πλούτο", όπως λέει και ο Ρεϊνάχ, τότε θα επιδοθεί ολόψυχα στα ειρηνικά έργα του προορισμού του και θα χαρίσει στην Ευρώπη, όχι καινούρια όπλα καταστροφής, θανάτου, αλλά καινούρια αριστουργήματα τέχνης, ποιήσεως, ζωής, αθανασίας!
Κι αυτή την πεποίθηση πρέπει να την έχουμε προπάντων εμείς οι ίδιοι. Πρέπει να ξέρουμε καλά, ότι μια μέρα θα ξαναφωτίσουμε, θα "ξαναδροσίσουμε" τον κόσμο. Και σ' αυτό ν' αποβλέπουν, να τείνουν όλες μας οι προσπάθειες. Ζωή όσο γίνεται πιο πνευματική. Καλλιέργεια του Ωραίου και του Αληθινού, αγάπη στην Επιστήμη, στην Τέχνη, στην Ποίηση, υποστήριξη και βοήθεια από όλους μας στους Εργάτες τους.
Τέτοιο βλέπω πάντα το μέλλον της Ελλάδας: Με το Πνεύμα της θα κατακτήσει άλλη μια φορά τον κόσμο. Και τότε όλος ο κόσμος θα γιορτάζει μαζί της την 25η Μαρτίου, τη γλυκιά και χαριτωμένη μέρα, την αυγή της Ελληνικής Ελευθερίας, που ξαναγύρισε το σωτήριο 1821 στην Πατρίδα της, για να ξαναγυρίσει μαζί της κι ο χορός των Ελληνίδων Μουσών...


Σας ασπάζομαι
Φαίδων


ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ(email)

1. Ρώτα, ψάξε και βρες ποιος είναι ο συγγραφέας του παραπάνω κειμένου(το Φαίδων είναι λογοτεχνικό ψευδώνυμο).
2. Γράψε λίγα λόγια για τη βιογραφία του.
3. Τι λέει ο συγγραφέας ότι περιμένουν οι Ευρωπαίοι από την Ελλάδα;Πότε πιο παλιά είχε γίνει; Ανέφερε τουλάχιστο μια περίπτωση.
4. Πόσα χρόνια πριν, έγραψε ο συγγραφέας το παραπάνω απόσπασμα; Ποια γεωγραφικά διαμερίσματα δεν ανήκαν στην ελληνική επικράτεια;Τι πολίτευμα είχε τότε η Ελλάδα;
5. Μέσα στο παραπάνω απόσπασμα ο συγγραφέας αναφέρεται "στην Μεγάλη Ιδέα που πλησίαζε να πραγματοποιηθεί". Ψάξε και βρες τι εννοούμε με τον όρο "Μεγάλη Ιδέα" και τι είχε σαν κύριο θέμα.