Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΣΤΡΟΓΓΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ

Όταν κάνεις έναν υπολογισμό με εκτίμηση, τη διαφορά ανάμεσα στο πραγματικό αποτέλεσμα και στο αποτέλεσμα με εκτίμηση να την ονομάζεις σφάλμα. Για να έχεις όσο το δυνατό πιο ακριβή εκτίμηση, θα πρέπει να έχεις όσο το δυνατόν μικρότερο σφάλμα. Άρα για τον ίδιο αριθμό μπορείς να κάνεις διάφορες εκτιμήσεις.

Π. χ. για τον αριθμό 8,88 εκτιμούμε με μικρότερο σφάλμα αν τον θεωρήσουμε ως 8,90 και όχι 9 για τον αριθμό 12,17 εκτιμούμε με μικρότερο σφάλμα με το 12,20 κλπ

Συνήθως η διαφορά αυτή(σφάλμα) ανάμεσα στον ακριβή υπολογισμό και στην εκτίμηση δεν είναι σημαντική.

Π. χ. Πόσο κοστίζουν 4 ίδια μολύβια όταν το ένα κοστίζει 0,98 €;

• Εκτιμώ:

Το 1 μολύβι κοστίζει στην ουσία 1 €

Τα 4 μολύβια θα κοστίζουν 4 €

• Υπολογίζω με ακρίβεια:

4 . 0,98 = 3,92 €

(Το σφάλμα είναι μόλις 0,08 €)

ΠΩΣ ΣΤΡΟΓΓΥΛΟΠΟΙΩ

Ελέγχω δεξιά από το ψηφίο που μου έχει ζητηθεί η στρογγυλοποίηση:

• Εάν ο αριθμός είναι μεγαλύτερος ή ίσος με πέντε, γράφω τον επόμενο αριθμό.
• Εάν ο αριθμός είναι μικρότερος από πέντε, το αφήνουμε όπως είναι.
• Όλα τα υπόλοιπα ψηφία προς τα δεξιά τα διαγράφουμε.

Π. χ. ο 0,467 αν στρογγυλοποιηθεί στα δέκατα δηλ. στο 4, κοιτάμε τον δεξιό του αριθμό που είναι το 6. Άρα ο αριθμός θα γίνει 0,500 ή 0,5

Αν στρογγυλοποιηθεί στα εκατοστά θα γίνει 0,47 αφού ο δεξιός αριθμός των εκατοστών είναι το 7 κλπ.

Αντίθετα ο αριθμός 0,348 αν στρογγυλοποιηθεί στα δέκατα δηλ. στο 3 θα γίνει 0,300 ή 0,3 αφού ο δεξιός αριθμός από αυτόν είναι το 4 κλπ.

Διαδραστική κατανόηση στρογγυλοποίησης στο εκατοστό και στη δεκάδα ΚΛΙΚ
Στρογγυλοποίηση στο δέκατο ΚΛΙΚ(internet explorer)
Στρογγυλοποίηση στο εκατοστό ΚΛΙΚ(internet explorer)

Στρογγυλοποίηση για γέλια...

ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ(2)

Αναφέραμε στο προγούμενο μάθημα για την ισορροπημένη διατροφή. 

Δε φτάνει όμως μόνο να κάνουμε καλή και ισορροπημένη διατροφή αλλά πρέπει να ασχολούμαστε και με διάφορες δραστηριότητες έτσι ώστε να καλυτερεύσουμε την υγεία μας αλλά και τη φυσική κατάστασή μας. 

Η πυραμίδα της Φυσικής Δραστηριότητας έχει 4 διαφορετικά επίπεδα.

Κάθε επίπεδο συμπεριλαμβάνει ένα ή δύο τύπους δραστηριότητας που είναι απαραίτητες για τη βελτίωση της υγείας. Όσο πιο χαμηλά βρίσκεται στην πυραμίδα μια δραστηριότητα, τόσο πιο συχνά πρέπει να εκτελείται.

Στη βάση της πυραμίδας, δηλαδή στο πρώτο επίπεδο, βρίσκονται οι καθημερινές δραστηριότητες (όπως βόλτα με το ποδήλατο - καθαριότητα σπιτιού - ανέβασμα της σκάλας - πλύσιμο αυτοκινήτου – γρήγορο περπάτημα – δουλειά στον κήπο – χορός – παιχνίδι στη γειτονιά ή στο πάρκο ) που είναι απαραίτητες όσο το δυνατόν συχνότερα, δηλαδή σε καθημερινή βάση.

Στο δεύτερο επίπεδο βρίσκονται οι Αεροβικές και Ψυχαγωγικές Δραστηριότητες οι οποίες διεγείρουν τον καρδιακό παλμό και αυξάνουν την εφίδρωση. Στις δραστηριότητες αυτές συμπεριλαμβάνονται το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο και η κολύμβηση, που συνιστώνται να γίνονται τουλάχιστον 3 έως 5 φορές την εβδομάδα.

Στο τρίτο επίπεδο βρίσκονται οι Δραστηριότητες Ελαστικότητας και Δύναμης, όπως η αναρρίχηση, τα πους απς, και οι διατάσεις (στρέτσινγκ), που συνιστώνται τουλάχιστον 2 έως 3 φορές την εβδομάδα.

Στην κορυφή της πυραμίδας, τέλος, (το τέταρτο επίπεδο) βρίσκονται οι Καθιστικές Δραστηριότητες, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται βιντεοπαιχνίδια, τηλεόραση και ενασχόληση με ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Πρόκειται για δραστηριότητες τις οποίες τα παιδιά πρέπει να περιορίσουν όσο το δυνατόν περισσότερο.

ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ

Το παιδί του "νέου σχολείου" που πρέπει να δουλέψει επί ώρες στον υπολογιστή του, τις υπόλοιπες ώρες πρέπει να είναι δραστήριο και όχι να βλέπει τηλεόραση!

Έτσι λοιπόν μπορούμε να συμπληρώσουμε το βίντεο του προηγούμενου μαθήματος: 
 

ΟΙ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Οι κόλποι που βρίσκονται στο Αιγαίο πέλαγος είναι:

Καβάλας, Στρυμονικός, Ιερισσού, Σιγγιτικός(Αγίου Όρους), Κασσάνδρας, Θερμαϊκός, Παγασητικός, Μαλιακός, Βόρειος και Νότιος Ευβοϊκός, Σαρωνικός, Αργολικός, Κισσάμου, Χανίων, Αλμυρού, Ηρακλείου, Μαλίων, Μιραμπέλου

Οι κόλποι που βρίσκονται στο Ιόνιο είναι:

Λακωνικός, Μεσσηνιακός, Κυπαρισσιακός, Πατραϊκός, Κορινθιακός, Αμβρακικός

Βρες και δείξε στο χάρτη τους κόλπους του Αιγαίου και του Ιονίου πελάγους

 

 ΙΟΝΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ

Θαλάσσιο τμήμα της Μεσογείου, στη Δ Ελλάδα. Βρίσκεται ανάμεσα από τα Α παράλια της Πελοποννήσου, της Στερεάς Ελλάδας και της Ηπείρου. Ενώνει προς Β τη Μεσόγειο με την Αδριατική θάλασσα με τον πορθμό του Οτράντο. Στα Δ του έχει τις ακτές της Καλαβρίας και της Σικελίας και βρέχει τις ακτές της Αλβανίας.

Στην περιοχή του υπάγονται τα Ιόνια νησιά (Επτάνησα) και σχηματίζει τους κόλπους: Τάραντα, Κορινθιακό, Μεσσηνιακό, Κυπαρισσιακό. 
Στην αρχαιότητα ονομαζόταν Σικελικό πέλαγος. Το σημερινό όνομα το πήρε από τη ρωμαϊκή εποχή.
Το Ιόνιο πέλαγος είναι η βαθύτερη λεκάνη της Μεσογείου, αφού σε ορισμένα σημεία το βάθος ξεπερνά τα 4.000 μ. Σε απόσταση 62 μιλίων ΝΔ του Ταίναρου, στο "Φρέαρ των Οινουσών", το βάθος είναι 5.090 μ.

Για την ονομασία του Ιόνιου πελάγους υπάρχουν διάφορες εκδοχές. Άλλοι υποστηρίζουν ότι προήλθε από τους Ίωνες, που χάθηκαν στη θάλασσα αυτή. Άλλοι από τον Ιλλυριό Ιόνιο ή τον Ιταλό Ιάονα ή την Ιώ, που καταδίωκε η Ήρα.

Το Ιόνιο είναι σπουδαίο από στρατηγική άποψη, γιατί η γεωγραφική του θέση θεωρείται σημαντική. 
Όποιος το κατέχει, μπορεί να ελέγχει την επικοινωνία ανάμεσα στο Αδριατικό Πέλαγος και την κυρίως Μεσόγειο.

ΑΙΓΑΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ

Το Αιγαίο Πέλαγος βρίσκεται ανάμεσα στη Μικρά Ασία (ανατολικά), Θράκη και Μακεδονία(Βόρεια),Θεσσαλία, Στερεά και Πελοπόννησο (Δυτικά) και Κρήτη (Νότια). Το Αιγαίο επικοινωνεί με τον Εύξεινο Πόντο, με το Ιόνιο Πέλαγος από τον Ισθμό της Κορίνθου και με τη Μεσόγειο από τα νότια. Έχει χωριστεί σε μικρότερα μέρη με τα ονόματα: Θρακικό πέλαγος, Μυρτώο Πέλαγος, Ικάριο Πέλαγος, Καρπάθιο Πέλαγος και Κρητικό Πέλαγος.
Οι ακτές του Αιγαίου αποτελούνται από πολλούς κόλπους και ακρωτήρια με θαυμάσιες φυσικές ομορφιές. Είναι πλήρες από ωραία μικρά και μεγάλα νησάκια πολλά από τα οποία έχουν γίνει γνωστά σαν τουριστικά μέρη.
Υπάρχουν πολλές και διάφορες γνώμες που προσπαθούν να ερμηνεύσουν την προέλευση της λέξης Αιγαίο. Η πιο γνωστή γιατί στα νερά του πνίγηκε ο Αιγέας, όταν είδε να γυρίζει το πλοίο του Θησέα με μαύρα πανιά.

Το Αιγαίο πέλαγος είναι το σημαντικότερο πέλαγος της Μεσογείου θάλασσας, ίσως και όλου του κόσμου. Τούτο οφείλεται στη γεωγραφική του θέση, τη διαμόρφωση των ακτών του και στις πολλές νήσους, πολλές από τις οποίες έχουν στρατηγική σημασία. Από τα πανάρχαια χρόνια (5η, 4η, 3η χιλιετηρίδες π.Χ.) ήταν μέσο επικοινωνίας των λαών που ζούσαν στα ανατολικά μέρη αυτού με εκείνους που ζούσαν δυτικά, και μάλιστα από τότε που ο άνθρωπος έπαψε να φοβάται τη θάλασσα και προσπάθησε να την υποτάξει με τη δύναμη που είχε.
Ως απόδειξη αυτής της τόλμης έχουμε το μύθο του Θησέα, που με το μίτο και το Μινώταυρο δε δείχνει τίποτε άλλα παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι τότε ναυτικοί να βρουν τον εύκολο και γρήγορο δρόμο ανάμεσα από τις Κυκλάδες. Αυτές οι δυσκολίες, που συναντούσαν οι ναυτικοί γέννησαν το μύθο του Μινώταυρου. Ο Θησέας κατόρθωσε να βρει τον πιο εύκολο δρόμο για να πάνε τα πλοιάρια στο νότιο μέρος της θάλασσας. Επειδή, όμως, ο Θησέας ξέχασε να αλλάξει, όπως λέγουν, τα πανιά του πλοίου που ήταν μαύρα, μόλις τα είδε ο πατέρας του ο Αιγέας, έπεσε από το Σούνιο και πνίγηκε από τη στενοχώρια του. Αυτά λέγονται για το νότιο άκρο του Αιγαίου. 
Και το βόρειο, όμως, μέρος το είχαν δαμάσει οι Έλληνες, όπως δείχνουν οι μύθοι για το Χρυσόμαλλο Δέρας και την Αργοναυτική Εκστρατεία. Η περίφημη Αργώ του Ιάσονα δείχνει την πρώτη γνωριμία του βόρειου Αιγαίου από τους Έλληνες ναυτικούς.
Οι Συμπληγάδες Πέτρες συμβολίζουν τις δυσκολίες που είχε το πέρασμα των πλοίων στο Βόσπορο. 
Ο Τρωικός Πόλεμος μαρτυρεί την προσπάθεια των Ελλήνων να εγκατασταθούν στα παράλια της Μ. Ασίας, που πέτυχαν γιατί είχαν αναπτύξει τη ναυτική τους δύναμη όλες σχεδόν οι ελληνικές πόλεις.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Βρες ένα ποίημα που να έχει σχέση με θάλασσα (αγόρια)
 

Από την ιστοσελίδα του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης (www.gnto.gr) βρες το 2007 τι θέση κατείχε η Ελλάδα σε σχέση με τις "Γαλάζιες σημαίες"  των παραλιών της ( κορίτσια)

Η ΠΕΙΝΑ - ΚΑΤΟΧΗ

Ο Χίτλερ βλέποντας τις διαδοχικές ήττες του ιταλικού στρατού αποφασίζει να επέμβει.  

 Στέλνονται γερμανικές μηχανοκίνητες μεραρχίες στη Βουλγαρία, ενώ παράλληλα απευθύνεται τηλεσίγραφο στη Γιουγκοσλαβία να παραχωρήσει το έδαφός της για να περάσει ο γερμανικός στρατός στην Ελλάδα. Η γιουγκοσλαβική άρνηση όμως δεν συνοδεύεται και από αντίστοιχη αντίδραση. Οι Γερμανοί τσακίζουν μέσα σε έξι μόνον ημέρες την αντίσταση των Γιουγκοσλάβων και στις 6 Απριλίου του 1941 οι γερμανικές μηχανοκίνητες μεραρχίες εισβάλλουν στο έδαφος της Ελλάδας ταυτόχρονα από τη Γιουγκοσλαβία και τη Βουλγαρία.Το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού στρατού βρίσκεται βαθιά μέσα στην Αλβανία και δεν μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση του νέου εισβολέα. Οι λίγες ελληνικές μονάδες που βρίσκονταν στη Μακεδονία μαζί με βρετανικές δυνάμεις δεν μπορούν να ανακόψουν την προέλαση των χιτλερικών στρατευμάτων. 

Η κυβέρνηση και ο βασιλιάς εγκαταλείπουν τη χώρα, ενώ η στρατιωτική ηγεσία συνθηκολογεί στις 24 Απριλίου και ακολουθεί η πιο δύσκολη περίοδος για την Ελλάδα. Η Κατοχή...

Η Ελλάδα χωρίζεται σε τρία μέρη, τη μοιράζονται Ιταλοί, Γερμανοί και Βούλγαροι

 

Ξημερώνοντας η 27η Απριλίου 1941...

Οι κατακτητές έπρεπε να φροντίσουν άμεσα για τη συντήρησή τους και φυσικά άρχισαν αμέσως να ξοδεύουν τους ελληνικούς πόρους. Τα τελωνεία και οι αποθήκες τέθηκαν υπό τον έλεγχό τους, τα αποθέματα των εμπόρων και των βιομηχανιών είτε κατακρατήθηκαν είτε στέλλονταν στο εξής κατά διαστήματα στη Γερμανία και την Ιταλία, ενώ ο ελληνικός λαός εγκαταλείφθηκε στην τύχη του: η πείνα θα τον έκανε να υποκύψει πιο εύκολα. 

Κάτω από αυτές τις συνθήκες η έλλειψη τροφίμων, η αισχροκέρδεια και η μαύρη αγορά έκαναν την εμφάνισή τους ήδη τον Ιούνιο του 1941.

Η τιμή του ψωμιού (κατά οκά) αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της ιλιγγιώδους αύξησης των τιμών: τον Απρίλιο του 1941 κόστιζε 10 δραχμές, τον Ιανουάριο του 1942 κόστιζε 230, τον Ιούλιο του 1943 2.600 δραχμές και το Σεπτέμβριο του 1944 έφτασε τα 153.000.000 δραχμές! Οι μισθοί αυξάνονταν βέβαια αλλά δεν προλάβαιναν τον πληθωρισμό. Λόγω του πολέμου η παραγωγή μειώθηκε σχεδόν στο μισό, ενώ ήταν αδύνατες πια οι εισαγωγές προϊόντων, κυρίως λόγω των απαγορεύσεων των Βρετανών που επικαλούνταν στρατιωτικούς λόγους. 

Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω ήταν να ξεσπάσει ο φοβερός λιμός του χειμώνα του 1941, που έμεινε χαραγμένος όχι μόνο στη μνήμη όσων τον έζησαν αλλά και στη συλλογική μνήμη του έθνους μέσω των αφηγήσεων και των αναμνήσεων τους και επίσης λόγω των συνεπειών του εμφανών και στις επόμενες γενιές.

Η πείνα έπληξε, κυρίως το χειμώνα του 41-42, τα φτωχά και μεσαία στρώματα του πληθυσμού στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και άλλες μεγάλες πόλεις και νησιά του Αιγαίου.

Σε 260.000 ανέρχονται οι νεκροί από την πείνα κατά το διάστημα της Κατοχής κυρίως μικροί και αδύναμοι.

Παρατηρώ και σχολιάζω τις παρακάτω εικόνες

Όσο διαρκούσε ο λιμός, ανατριχιαστικές εικόνες άρχισαν να γίνονται κομμάτι της καθημερινότητας: άνθρωποι εξαϋλωμένοι από την ασιτία έπεφταν στους δρόμους και. μεταφέρονταν άψυχοι για ταφή με τα κάρα που παλιότερα χρησιμοποιούνταν για την καθαριότητα, παιδιά αγνώριστα, σκελετωμένα και κάτισχνα καταδικασμένα σε αργό θάνατο από την ασιτία, άνθρωποι που έψαχναν απεγνωσμένοι στα σκουπίδια ή σχημάτιζαν ουρές έξω από τους καταυλισμούς των κατακτητών ζητιανεύοντας μερικά ψίχουλα. 

Κάποτε οι πιο ριψοκίνδυνοι από τους πεινασμένους αποφάσιζαν να κλέψουν, πολλοί από αυτούς όμως έπεφταν νεκροί από τις σφαίρες των Γερμανών που τους έβαζαν στο στόχαστρο, καθώς τους έβλεπαν να τρέχουν κρατώντας σφιχτά λίγες "κλεμμένες" προμήθειες.

Το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε μόνο όταν οι Βρετανοί αντιμέτωποι με τη λιμοκτονία ενός ολόκληρου λαού επέτρεψαν τελικά κάποιες εισαγωγές τροφίμων. Σε κείνες τις εξαιρετικά δύσκολες στιγμές η διεθνής κοινότητα πρόσφερε στον ελληνικό λαό πολύτιμη βοήθεια.

Ήδη από το καλοκαίρι του 1942 ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός άρχισε μέσω Σουηδών αντιπροσώπων του τη διανομή τροφίμων στην Ελλάδα. Χάρη στις ενέργειές του άρχισε αποστολή τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης που έσωσε από το θάνατο χιλιάδες Έλληνες.

Παράλληλα το Εθνικό Απελευθερωτικό μέτωπο (ΕΑΜ) που είχε αρχίσει ήδη να αναπτύσσει την πολύπλευρη δράση του συνέβαλε στην προστασία της παραγωγής στην ύπαιθρο από τις κάθε λογής αρπαγές και στην οργάνωση συσσιτίων στην Αθήνα και άλλες πόλεις με τη συνεργασία των πιο δραστήριων μελών διαφόρων επαγγελματικών οργανώσεων και συλλόγων. 

«Στα μέσα του χειμώνα 1941-1942 στην Αθήνα όπως και στον Πειραιά και στις μεγάλες πόλεις της χώρας, μεγάλες ουρές σχηματίζονταν μπροστά στα Δημαρχεία, τα σχολεία, τις διοικητικές υπηρεσίες, τις τράπεζες κι άλλα ιδρύματα. Χιλιάδες και χιλιάδες πολίτες περίμεναν υπομονετικά, μ΄ ένα άδειο κουτί κονσέρβας στο χέρι, τη διανομή του συσσιτίου...που δεν ήταν, το συχνότερο, παρά μια σούπα από βραστά ξεροφάσολα με λίγο λάδι από πάνω.

Ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων της πείνας δεν μπορεί να εξακριβωθεί.. Υπολογίζεται ότι χάθηκαν τότε στα μεγάλα αστικά κέντρα περίπου 300.000 ψυχές. Αν συνυπολογίσουμε τους πεσόντες στον ελληνοϊταλικό και ελληνογερμανικό πόλεμο (13.325 άνδρες του πεζικού, 201 του Πολεμικού Ναυτικού, 67 της Πολεμικής Αεροπορίας, 1.290 αγνοούμενοι), τους τραυματίες (62.633), πολλοί από τους οποίους δεν επιβίωσαν τελικά, όσους στάλθηκαν αιχμάλωτοι στη Γερμανία και την Ιταλία (2.465), τα θύματα των βομβαρδισμών, τους εκτελεσθέντες και τους πεσόντες της εθνικής αντίστασης (49.188 Έλληνες εκτελέστηκαν σύμφωνα με στοιχεία της «Εθνικής Αλληλεγγύης» του ΕΑΜ), μπορούμε να καταλάβουμε γιατί όταν τελείωσε πόλεμος ο πληθυσμός της χώρας ήταν μόλις 6.805.000 άνθρωποι. Το 1940 ήταν 7.335.000 και με βάσει αυτό το νούμερο το 1944 θα έπρεπε να είχε φτάσει τους 7.745.000 ανθρώπους.

Πρόσεξε τις παρακάτω τρεις εικόνες. Παρουσιάζουν τη διατροφή της μέσης εργατικής οικογένειας στην Αθήνα το 1939, 1941-42 και 1943. Τι παρατηρείς;

 

 

 

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ

• Η Κωνσταντινούπολη ήταν χτισμένη στις πλαγιές επτά λόφων,γι' αυτό πολλοί την έλεγαν και "Επτάλοφη"

• Όλα τα σπίτια της έβλεπαν στη θάλασσα

• Χώροι συνάντησης και καθημερινής επικοινωνίας ήταν οι πλατείες και οι αγορές της Πόλης. Γίνεται κάτι ανάλογο και σήμερα;
• Οι μεγαλύτερες αγορές ήταν του Κωνσταντίνου

• και του Θεοδοσίου

Η αψίδα του Θεοδοσίου που στόλιζε μία από τις εισόδους της αγοράς που έφερε το όνομά του

• Υπήρχαν όμως και μικρότερες όπως του Αρκαδίου και άλλες πολλές.
• Ο πιο μεγάλος δρόμος ήταν η Μέση Οδός(λεωφόρος) με τις στοές, τα καταστήματα και τα σπίτια των εύπορων κατοίκων.
  
  

  
• Υπήρχαν ακόμα και υπαίθριες αγορές στο κέντρο και στις λαϊκές συνοικίες, όπου έβρισκε κανείς διάφορα αγαθά.
  
  

  

   
• Τον έλεγχο για την επάρκεια και ποιότητα των αγαθών είχε ο Έπαρχος της Πόλης. Αυτός είχε και άλλα καθήκοντα όπως υπεύθυνος για την τήρηση της τάξης, υπεύθυνος για τη σωστή λειτουργία των υδραγωγείων κλπ.
  

  
  

  Η ενδυμασία

  
  

  

  
  

  
  Το φαγητό

  
  

  

  
  Η Ψυχαγωγία

Βυζαντινά όργανα σε γιορτή

1)Σε τι κατηγορίες χωρίζονταν οι γιορτές; Μοιάζει ο τρόπος γιορτής καθόλου με το σημερινό; Ανέφερε ομοιότητες εορτών

2) Ξέρεις  ποιος κάνει σήμερα περίπου τη δουλειά του Έπαρχου;

Η ΙΤΑΛΙΑ ΜΑΣ ΚΗΡΥΞΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

 

Η Σοφία Βέμπο (Καλλίπολη Ανατολικής Θράκης, 1910 – Αθήνα, 11 Μαρτίου 1978) ήταν κορυφαία Ελληνίδα ερμηνεύτρια και ηθοποιός της οποίας η καλλιτεχνική πορεία εκτείνεται από το Μεσοπόλεμο έως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια και τη δεκαετία του ’50. 

 

Χαρακτηρίστηκε "Τραγουδίστρια της Νίκης" εξαιτίας των εθνικών τραγουδιών που ερμήνευσε κατά τη διάρκεια του Ελληνο-ιταλικού πολέμου του 1940.

Το πραγματικό της όνομα ήταν Έφη Μπέμπο και γεννήθηκε στην Καλλίπολη της Ανατολικής Θράκης στα 1910, αλλά μετά τη Μικρασιατική καταστροφή βρέθηκε στην Τσαριτσάνη, όπου ο πατέρας της δούλευε ως καπνεργάτης, και κατόπιν στο Βόλο.

Ξεκίνησε την καλλιτεχνική της πορεία σε ζαχαροπλαστείο της Θεσσαλονίκης τη δεκαετία του ’30. 

Το χειμώνα του 1933 προσελήφθη από το θεατρικό επιχειρηματία Φώτη Σαμαρτζή στο θέατρο "Κεντρικόν" προκειμένου να συμμετάσχει στην επιθεώρηση "Παπαγάλος 1933". 

Άρχισε να ηχογραφεί στη δισκογραφική εταιρεία "Κολούμπια" ερωτικά τραγούδια της εποχής και γρήγορα καταξιώθηκε λόγω της ιδιαίτερης μπάσας φωνής της. 

Συμμετέχει επίσης σε ελληνικές ταινίες όπως η "Προσφυγοπούλα" το 1938.

Η έκρηξη στην καριέρα της ήρθε με την κήρυξη του πολέμου στις 28 Οκτωβρίου 1940. Τότε όλες οι επιθεωρήσεις προσαρμόζουν το θέμα τους στην πολεμική επικαιρότητα και τα τραγούδια επανεγράφονται με πατριωτικούς στίχους. Η Βέμπο τραγουδά σατιρικά και πολεμικά τραγούδια και η φωνή της γίνεται η εθνική φωνή που εμψυχώνει τους Έλληνες στρατιώτες στο μέτωπο και συγκλονίζει το πανελλήνιο. Την ίδια εποχή σε μία συμβολική πράξη προσφέρει στο Ελληνικό Ναυτικό 2000 χρυσές λίρες. 

Με την είσοδο των ναζιστικών στρατευμάτων στην Αθήνα φυγαδεύεται στη Μέση Ανατολή όπου συνεχίζει να τραγουδά για τα εκεί ελληνικά και συμμαχικά στρατεύματα. Το 1949 απόκτησε δική της θεατρική στέγη στο Μεταξουργείο, το "Θέατρον Βέμπο". 

Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 αραιώνει τις θεατρικές εμφανίσεις της, τις οποίες σταματά οριστικά στις αρχές της επόμενης δεκαετίας. 

Τη βραδιά του "Πολυτεχνείου" η Βέμπο ανοίγει το σπίτι της και κρύβει φοιτητές τους οποίους αρνείται να παραδώσει όταν η ασφάλεια χτυπά την πόρτα της. 

Τελικά πεθαίνει στις 11 Μαρτίου του 1978 και η κηδεία της μετατρέπεται σε ένα πάνδημο συλλαλητήριο. Η "Τραγουδίστρια της Νίκης" αποθεώνεται εκείνη τη μέρα από τον ελληνικό λαό που τη θεωρούσε ηρωίδα του.

Δες όλη την εξέλιξη του Β΄παγκοσμίου πολέμου σε μία παρουσίαση   

ΚΛΙΚ

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟ Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ  ΠΟΛΕΜΟ

 

ΚΛΙΚ

Μετά την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα, ο αγώνας για την ελευθερία συνεχίστηκε...

Στις 4 Μάη του 1941, όταν πραγματοποιήθηκε η πρώτη μεγάλη παρέλαση των κατακτητών στην Αθήνα, οι Γερμανοί προκειμένου να αποφύγουν τις όποιες αντιδράσεις κράτησαν ομήρους 12 γνωστούς Έλληνες επιστήμονες και επιχειρηματίες, τους οποίους απειλούσαν να εκτελέσουν στην περίπτωση που θα γίνονταν επεισόδια. Δικαιολογημένα φοβούνταν τις αντιδράσεις του ελληνικού λαού που δεν άργησαν να εκδηλωθούν. 

Μετά από λίγες μέρες διανοούμενοι και επιστήμονες πατριώτες συνεργάστηκαν στα πλαίσια της αντιστασιακής οργάνωσης «ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ», η οποία κυκλοφόρησε την πρώτη της προκήρυξη στις 15 Μάη καλώντας όλους τους Έλληνες σε ξεσηκωμό.

Ήδη στη Θεσσαλονίκη οι Σ. Κωτσάκης, Β.Βασβανάς και Γ.Σάλλας είχαν κυκλοφορήσει στις 9 Απριλίου, πρώτη κατοχική μέρα, προκήρυξη ενάντια στους κατακτητές.

Αυθόρμητη πράξη αντίστασης υπήρξε επίσης η ενέργεια του στρατιώτη Κωνσταντίνου Κουκίδη, ο οποίος φρουρούσε την ελληνική σημαία στην Ακρόπολη, όταν οι Γερμανοί ανέβηκαν για να την αντικαταστήσουν με τη δική τους. Ο στρατιώτης, αφού τύλιξε τη σημαία γύρω από το σώμα του, έπεσε από τον ιερό βράχο και σκοτώθηκε. 

 

Φυσικά οι αρχές αποσιώπησαν την πράξη του, που δεν έγινε γνωστή ούτε κατά τη διάρκεια της κατοχής. 

 Δεν μπόρεσαν όμως να κάνουν το ίδιο με τη ριψοκίνδυνη ενέργεια δύο φοιτητών, του Μανόλη Γλέζου και του Λάκη Σάντα.

Τη νύχτα της 30ής Μάη του 1941 οι δύο σπουδαστές που ήταν μόλις 18 ετών, αφού βρήκαν μια υπόγεια στοά ανέβηκαν στην Ακρόπολη και αιφνιδιάζοντας τη γερμανική φρουρά κατέβασαν τη σβάστικα. 

Το θάρρος τους που οδήγησε στην ανέλπιστη αυτή πράξη θαυμάστηκε σε όλη την Ευρώπη και ο συμβολισμός της πρώτης αυτής ενέργειας εθνικής αντίστασης ήταν που συγκίνησε ιδιαίτερα.

Οι Γερμανοί στο ανακοινωθέν της επόμενης μέρας που γνωστοποιούσε το γεγονός εξέφρασαν τα πρώτα τους παράπονα για τη στάση των Αθηναίων απέναντί τους, που όπως έδειξε η ιστορία, δεν εισακούστηκαν.

Αντιστασιακές οργανώσεις ιδρύονταν η μία μετά την άλλη:

Το ΕΑΜ (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο), ιδρύθηκε στην Αθήνα στις 28 Σεπτέμβρη 1941.

Λίγο αργότερα, στις 16 Φεβρουαρίου 1942, έγινε γνωστή η ίδρυση του ΕΛΑΣ (Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός) μετά την κυκλοφορία της ιδρυτικής του προκήρυξης. Στις 28 Μάη του 1941 ιδρύθηκε η Εθνική Αλληλεγγύη, που αποτέλεσε τον Ερυθρό Σταυρό του ΕΑΜ με εκατοντάδες χιλιάδες μέλη. 

Το Φεβρουάριο του 1943 ιδρύθηκε η ΕΠΟΝ ("Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων") που διευκόλυνε τη συσπείρωση της νεολαίας.

Ο ΕΔΕΣ (Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος) ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 1941 με σκοπό «να συμβάλει δια της δημιουργίας Εθνικού Επαναστατικού Στρατού εις την ταχυτέραν επίτευξιν της Συμμαχικής νίκης» και να εργαστεί προκειμένου να εγκαθιδρυθεί στην Ελλάδα το δημοκρατικό πολίτευμα μετά την απελευθέρωσή της.

ΑΞΙΑ ΘΕΣΗΣ ΨΗΦΙΩΝ ΣΟΥΣ ΔΕΚΑΔΙΚΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

Για να συγκρίνουμε δεκαδικούς αριθμούς, συγκρίνουμε το ακέραιο μέρος τους. 

Μεγαλύτερος είναι αυτός που έχει μεγαλύτερο ακέραιο μέρος:

 2,3 > 1,9 γιατί 2 > 1

Αν τα ακέραια μέρη είναι ίδια τότε συγκρίνουμε τα δεκαδικά τους μέρη ξεκινώντας από τα δέκατα, αν είναι και αυτά ίδια πάμε στα εκατοστά κλπ

3,45 > 3,37 γιατί     4 > 3 

4,87 > 4,86 γιατί     7 > 6 

8,345 > 8,341 γιατί 5 > 1

Προσοχή! Μη θεωρείς ότι ο δεκαδικός που έχει περισσότερα δεκαδικά ψηφία είναι και ο μεγαλύτερος

 3,4 > 3,345 γιατί το 4 > 3

(αν θες βάλε μηδενικά για κάθε ψηφίο που λείπει, έτσι ώστε να έχεις τον ίδιο αριθμό ψηφίων

3,4 > 3,345  ,  3,400 > 3,345)

Να θυμάσαι ακόμα ότι ανάμεσα σε δυο δεκαδικούς αριθμούς παρεμβάλλονται άπειροι άλλοι δεκαδικοί αριθμοί.

 μεταξύ του 3,4 και 3,5 είναι το 3,41 το 3,42 το 3,43 αλλά και το 3,412 κ.ο.κ. 

Βάλε τα σύμβολα που πρέπει: 


ΚΛΙΚ

Να διατάξεις τα προϊόντα που βλέπεις στην παρακάτω εικόνα  από το φθηνότερο στο ακριβότερο

 ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Βελάκια: Γράψε έναν αριθμό που βρίσκεται ανάμεσα στους δυο αριθμούς που σου δίνονται, τέτοιον που να σκάσεις τα μπαλόνια 
 

ΚΛΙΚ

Ο οικοδόμος: Τοποθετείς τα τούβλα με τη σωστή σειρά 

ΚΛΙΚ

Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ

Ξημερώνοντας τ' Αγιαννιού, με την αύριο των Φώτων, λάβαμε τη διαταγή να κινήσουμε πάλι μπροστά, για τα μέρη όπου δεν έχει καθημερινές και σκόλες. 

Έπρεπε, λέει, να πιάσουμε τις γραμμές που κρατούσανε ως τότε οι Αρτινοί, από Χειμάρρα ως Τεπελένι. Λόγω που εκείνοι πολεμούσανε απ' την πρώτη μέρα, συνέχεια, κι είχαν μείνει σχεδόν οι μισοί και δεν αντέχανε άλλο.

  

..........................................................................................................................

Νύχτα πάνω στη νύχτα βαδίζαμε ασταμάτητα, ένας πίσω απ' τον άλλο, ίδια τυφλοί.
Με κόπο ξεκολλώντας το ποδάρι από τη λάσπη, όπου, φορές, εκαταβούλιαζε ίσαμε το γόνατο. Επειδή το πιο συχνά ψιχάλιζε στους δρόμους έξω, καθώς μες στην ψυχή μας.
Και τις λίγες φορές όπου κάναμε στάση να ξεκουραστούμε, μήτε που αλλάζαμε κουβέντα, μονάχα σοβαροί και αμίλητοι, φέγγοντας μ' ένα μικρό δαδί, μία - μία εμοιραζόμασταν
τη σταφίδα.

Ή φορές πάλι, αν ήταν βολετό, λύναμε βιαστικά τα ρούχα και ξυνόμασταν με λύσσα ώρες πολλές, όσο να τρέξουν τα αίματα. Τι μας είχε ανέβει η ψείρα ως το λαιμό, κι ήταν αυτό πιο κι απ' την κούραση ανυπόφερτο. Τέλος, κάποτε ακουγότανε στα σκοτεινά η σφυρίχτρα, σημάδι ότι κινούσανε, και πάλι σαν τα ζα τραβούσαμε μπροστά να κερδίσουμε δρόμο, πριχού ξημερώσει και μας βάλουνε στόχο τ' αερόπλανα. 

Επειδή ο Θεός δεν κάτεχε από στόχους ή τέτοια, κι όπως το ΄χε συνήθειο του, στην ίδια πάντοτε ώρα ξημέρωνε το φως.

Κι ότι ήμασταν σιμά πολύ στα μέρη όπου δεν έχει καθημερινές και σκόλες, μήτε αρρώστους και γερούς, μήτε φτωχούς και πλούσιους, το καταλαβαίναμε. Γιατί κι ο βρόντος πέρα, κάτι σαν καταιγίδα πίσω απ' τα βουνά, δυνάμωνε ολοένα

Ύστερα και γιατί, ολοένα πιο συχνά, τύχαινε τώρα ν' απαντούμε, απ' τ' άλλο μέρος να ΄ρχονται, οι αργές οι συνοδείες με τους λαβωμένους. Όπου απιθώνανε χάμου τα φορεία οι νοσοκόμοι, με τον κόκκινο σταυρό στο περιβραχιόνιο, φτύνοντας μέσα στις παλάμες, και το μάτι τους άγριο για τσιγάρο. Κι όπου κατόπι σαν ακούγανε για που τραβούσαμε, κουνούσαν το κεφάλι, αρχινώντας ιστορίες για σημεία και τέρατα.

Όμως εμείς το μόνο που προσέχαμε ήταν εκείνες οι φωνές μέσα στα σκοτεινά, που ανέβαιναν, καυτές ακόμη από την πίσσα του βυθού ή το θειάφι. 

«Όι, όι, μάνα μου», «όι, όι, μάνα μου», και κάποτε, πιο σπάνια, ένα πνιχτό μουσούνισμα, ίδιο ροχαλητό, που ΄λεγαν, όσοι ξέρανε, είναι αυτός ο ρόγχος του θανάτου.
Ήταν φορές που εσέρνανε μαζί τους κι αιχμαλώτους, μόλις πιασμένους λίγες ώρες πριν, στα ξαφνικά γιουρούσια που κάναν τα περίπολα. Βρωμούσανε κρασί τα χνώτα τους κι οι τσέπες τους γιομάτες κονσέρβα ή σοκολάτες. Όμως εμείς δεν είχαμε, ότι κομμένα τα γιοφύρια πίσω μας, και τα λίγα μουλάρια μας κι εκείνα ανήμπορα μέσα στο χιόνι και στη γλιστράδα της λασπουριάς.
Τέλος, κάποια φορά, φανήκανε μακριά οι καπνοί που ανέβαιναν μεριές-μεριές, κι οι πρώτες στον ορίζοντα κόκκινες, λαμπερές φωτοβολίδες.

   Οδυσσέα Ελύτη, Άξιον εστί

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 40

ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ, Ο ΙΠΠΟΔΡΟΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΜΟΙ

Πολύ λίγα γνωρίζουμε για τα άλλοτε περίφημα αυτοκρατορικά και αριστοκρατικά παλάτια που στόλιζαν την Κωνσταντινούπολη. 
Το Μέγα Παλάτι που χρησίμευε ως αυτοκρατορική κατοικία και διοικητικό κέντρο, ήταν ένα συγκρότημα κτιρίων χρονολογούμενο σε διάφορες εποχές και με διάφορες μορφές.

Το σημαντικότερο λοιπόν έργο του Κωνσταντίνου ήταν αυτό το Μέγα Παλάτι, το ιερό παλάτι.
Σ' αυτό πιθανώς υπήρχαν τα διαμερίσματα της αυτοκρατορικής οικογένειας, καθώς και κτίρια για κρατικές υπηρεσίες, αίθουσες για επισκέπτες, τραπεζαρίες, εκκλησίες και παρεκκλήσια, κτίρια για τη φρουρά και εργαστήρια τεχνιτών.

Χάρτης της περιοχής του Μεγάλου Παλατιού της Κωνσταντινούπολης στον οποίο διακρίνεται και ο Ιππόδρομος

Ανάμεσα στα κτίρια επίσης θα πρέπει να υπήρχαν στοές, αυλές, κήποι με κρήνες, έργα τέχνης, καθώς και άνθη και σπάνια φυτά.
Παρακάτω παρουσιάζονται φωτογραφίες από πιθανή αναπαράσταση του παλατιού

Στοές, κήποι, αυλές, κρήνες και  πολλά διαμερίσματα θα αποτελούσαν το ιερό Παλάτι

Πιθανή διαμόρφωση του χώρου γύρω από το Παλάτι

Το Αυγουσταίον ήταν δημόσια πλατεία, νότια της Αγίας Σοφίας  και ήταν κατά κάποιο τρόπο το προαύλιο του παλατιού

Το αρχαιότερο τμήμα του Μεγάλου Παλατιού, το Παλάτι της "Δάφνης", όπως λέγονταν

Τα λουτρά του Ζεύξιππου βρισκόταν κοντά στο Αυγουσταίο και στο Παλάτι

Η είσοδος για το "Κάθισμα", την ειδική θέση του αυτοκράτορα στον ιππόδρομο. Χρησιμοποιούνταν μόνο από τα μέλη της βασιλικής οικογένειας

Η είσοδος για το "Κάθισμα" και δίπλα ο Άγιος Στέφανος

Κοντά στο παλάτι ήταν ο ιππόδρομος. Ήταν φτιαγμένος με πρότυπο το Κολοσσαίο και είχε σχήμα U. Η χωρητικότητά του εκτιμάται πως έφθανε τις 100.000 θεατές, ενώ το συνολικό μήκος του ήταν περίπου 450 μέτρα. 

Στο βορειοανατολικό άκρο του υπήρχαν δώδεκα πύλες ή θύρες  εξοπλισμένες με μηχανισμό που επέτρεπε το ταυτόχρονο άνοιγμά τους. Αυτές ήταν και το σημείο εκκίνησης των αρματοδρόμων. Στο κέντρο της αρένας βρισκόταν ένα χαμηλό φράγμα γύρω από το οποίο γίνονταν οι αρματοδρομίες, καθώς σε κάθε άκρο του ένας πάσσαλος οριοθετούσε το σημείο στροφής.

 
Στο μέσο της ανατολικής πλευράς του ιπποδρόμου, βρισκόταν το αυτοκρατορικό θεωρείο (Κάθισμα), το οποίο συνδεόταν με το Μεγάλο Παλάτι μέσω σπειροειδούς σκάλας. 

 

 

Το κυριότερο θέαμα του ιπποδρόμου ήταν οι ιπποδρομίες, που τις παρακολουθούσαν χιλιάδες θεατές από τις κερκίδες και ο αυτοκράτορας από το θεωρείο του. Μερικές φορές γίνονταν και κονταρομαχίες ή αρματοδρομίες και σπανιότερα άλλες εκδηλώσεις όπως παραστάσεις τσίρκου. Δε γίνονταν όμως πλέον ποτέ μονομαχίες, αφού δε συμβάδιζε αυτό το "θέαμα" με τις ιδέες του Χριστιανισμού.

Κατά τη διάρκεια των ιπποδρομιών οι θεατές υπέβαλλαν αιτήματα ή παράπονα στον αυτοκράτορα.
Τις ιπποδρομίες οργάνωναν οι δήμοι, που ήταν αθλητικά σωματεία με μέλη και οπαδούς. Κάθε δήμος διακρινόταν από το χρώμα των στολών και των λαβάρων που χρησιμοποιούσε και έπαιρναν το όνομά τους από αυτό. Έτσι ονομάζονταν Βένετοι(γαλάζιοι), Πράσινοι, Λευκοί και Κόκκινοι. Μάλιστα το κοινό πάθος τους για νίκη των ομάδων τους είχε σαν αποτέλεσμα τις φιλονικίες μεταξύ τους.

Ο ιππόδρομος της Κων/πολης

  

Ο ιππόδρομος έχει γίνει σήμερα ένας πολύ τουριστικός τόπος  περίπατου, γνωστός με το όνομα «Sultanahmet Meydanı» (θέση του Sultan-Ahmet), ή ακόμη «At Meydanı» (θέση στα άλογα). Σώζονται δε οι δυο στήλες που είχε στο κέντρο του, του Θεοδοσίου(οβελίσκος) και του Κωνσταντίνου(κολόνα)

Ο ιππόδρομος σήμερα

Μια παράξενη ιπποδρομία

Πάνω από την αφετηρία των ιπποδρομιών ήταν τέσσερα χάλκινα άλογα που είχαν κατασκευαστεί από τον γλύπτη της αρχαιότητας Λύσιππο

 

Τα είχε φέρει από τη Χίο ο Θεοδόσιος Α' για να στολίσει τον ιππόδρομο. Το 1204 όμως, όταν την Πόλη κατέλαβαν οι Βενετοί τα άρπαξαν και τα μετέφεραν στην πατρίδα τους. Στη συνέχεια ο Γάλλος αυτοκράτορας Ναπολέων τα μετέφερε για λίγα χρόνια στο Παρίσι.

Το 1814, όταν ο Ναπολέων νικήθηκε τα ξανάφεραν στη Βενετία και τα τοποθέτησαν στην πλατεία του Αγίου Μάρκου, όπου βρίσκονται ως σήμερα.

Η ιπποδρομία όμως δεν πρέπει να τελειώσει παρά μόνο όταν τα άλογα θα επιστρέψουν στη Χίο, για τη διακόσμηση της οποίας είχαν κατασκευαστεί αρχικά, αφού είναι η πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας

• Γνωρίζεις τα παρακάτω έργα τέχνης; ξέρεις τι το κοινό έχουν;
• Πώς νιώθεις και τι προτείνεις γι αυτό;