Η διείσδυση του νερού της βροχής στις σχισμές των ασβεστολιθικών πετρωμάτων τα διαλύει δημιουργώντας σταδιακά ολοένα και μεγαλύτερες κοιλότητες στο εσωτερικό τους. Μέσα στα σπήλαια συναντούμε διάκοσμο από ασβεστολιθικές αποθέσεις. Το νερό που διαλύει τα ασβεστολιθικά πετρώματα και δημιουργεί το σπήλαιο γίνεται πλούσιο σε ανθρακικό ασβέστιο, το οποίο το εναποθέτει αργά αργά στα σημεία όπου υπάρχει σταγονοροή. Έτσι στην οροφή του σπηλαίου δημιουργούνται οι σταλακτίτες και στο έδαφος οι σταλαγμίτες.
Στην Ελλάδα, λόγω της πλούσιας γεωλογικής δομής και ιστορίας, δημιουργήθηκαν πλήθος πανέμορφων υπόγειων και υποθαλάσσιων σπηλαίων, που εκτείνονται τόσο στο ηπειρωτικό όσο και στο νησιωτικό τμήμα της. Οι συστηματικές έρευνες των γεωλόγων και σπηλαιολόγων στη χώρα μας, έχουν φέρει στο φως περισσότερα από 8.500 σπήλαια όλων των κατηγοριών (σπήλαια, βάραθρα, υπόγειοι ποταμοί κ.α.), πολλά από τα οποία παραμένουν ακόμα ανεξερεύνητα. Στον ελληνικό χώρο, τα σπήλαια διανοίχτηκαν σταδιακά κατά την τριτογενή και τεταρτογενή περίοδο, ενώ ο μεγάλος αριθμός τους οφείλεται στην τεράστια ποσότητα ασβεστόλιθου, που καλύπτει την επιφάνεια της χώρας (65% περίπου). Σε πολλά από αυτά έχουν ανακαλυφθεί αγγεία, οστά, βραχογραφίες, κοσμήματα, ίχνη φωτιάς και πλήθος άλλων ευρημάτων, που αποδεικνύουν ότι ο άνθρωπος τα κατοίκησε από πολύ παλιά. Επίσης, πολλά από αυτά χρησιμοποιήθηκαν, κατά την αρχαιότητα, για λατρευτικούς σκοπούς και αργότερα στέγασαν εκκλησίες και μοναστήρια, ενώ πολλές κοιλότητες, σε απόκρημνες πλαγιές, χρησιμοποιήθηκαν από μοναχούς ως«ασκηταριά». Ακόμα, αμέτρητα είναι τα σπήλαια, που έπαιξαν ρόλο στους αγώνες ανεξαρτησίας του ελληνικού λαού (ως καταφύγια, κρησφύγετα, νοσοκομεία, εργαστήρια κ.λπ.).
Στην Ελλάδα, λόγω της πλούσιας γεωλογικής δομής και ιστορίας, δημιουργήθηκαν πλήθος πανέμορφων υπόγειων και υποθαλάσσιων σπηλαίων, που εκτείνονται τόσο στο ηπειρωτικό όσο και στο νησιωτικό τμήμα της. Οι συστηματικές έρευνες των γεωλόγων και σπηλαιολόγων στη χώρα μας, έχουν φέρει στο φως περισσότερα από 8.500 σπήλαια όλων των κατηγοριών (σπήλαια, βάραθρα, υπόγειοι ποταμοί κ.α.), πολλά από τα οποία παραμένουν ακόμα ανεξερεύνητα. Στον ελληνικό χώρο, τα σπήλαια διανοίχτηκαν σταδιακά κατά την τριτογενή και τεταρτογενή περίοδο, ενώ ο μεγάλος αριθμός τους οφείλεται στην τεράστια ποσότητα ασβεστόλιθου, που καλύπτει την επιφάνεια της χώρας (65% περίπου). Σε πολλά από αυτά έχουν ανακαλυφθεί αγγεία, οστά, βραχογραφίες, κοσμήματα, ίχνη φωτιάς και πλήθος άλλων ευρημάτων, που αποδεικνύουν ότι ο άνθρωπος τα κατοίκησε από πολύ παλιά. Επίσης, πολλά από αυτά χρησιμοποιήθηκαν, κατά την αρχαιότητα, για λατρευτικούς σκοπούς και αργότερα στέγασαν εκκλησίες και μοναστήρια, ενώ πολλές κοιλότητες, σε απόκρημνες πλαγιές, χρησιμοποιήθηκαν από μοναχούς ως«ασκηταριά». Ακόμα, αμέτρητα είναι τα σπήλαια, που έπαιξαν ρόλο στους αγώνες ανεξαρτησίας του ελληνικού λαού (ως καταφύγια, κρησφύγετα, νοσοκομεία, εργαστήρια κ.λπ.).
Τα κυριότερα σπήλαια της Ελλάδας, είναι τα εξής:
Πύργος Διρού (Λακωνία)
ΤΑ ΠΕΡΙΦΗΜΑ ΣΠΗΛΑΙΑ ΑΛΕΠΟΤΡΥΠΑ και ΒΛΥΧΑΔΑ
ΤΑ ΠΕΡΙΦΗΜΑ ΣΠΗΛΑΙΑ ΑΛΕΠΟΤΡΥΠΑ και ΒΛΥΧΑΔΑ
ΣΠΗΛΑΙΟ ΠΕΤΡΑΛΩΝΩΝ (Χαλκιδική)
ΣΠΗΛΑΙΟ ΑΛΙΣΤΡΑΤΗΣ (Σέρρες)
